![[]](img/image.png)
«
Consolatius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 520a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSOLATIUS
CONSOLATIUS, adverb. a ficto
Consolate, legitur in Anecdotis Martenii tom. 1. col. 496.
A.
Consolatorie apud Sidonium lib. 6. Epist. 9.