« »
 
[]« 3 corrigia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 582a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CORRIGIA3
3. CORRIGIA, Zona, cingulum, Gall. Ceinture. Hist. Dalphin. tom. 2. pag. 274. in Computo annorum 1333. et seqq. :
Pro una Corrigia pro Comitissa redimenda, quæ erat in pignore de mandato Domini, etc. unc. ii. taren. xv.
Pag. 276 :
Pro una Corrigia de auro et argento pro Domino, taren. xxvii.
Et pag. 281 :
Item, pro una Corrigia de seta empta pro Domino munita de argento albo, v. flor.
Miracula S. Simonis, tom. 2. April. pag. 819 :
Quædam mulier... sacramento affirmavit, quod erat impedita et contracta a Corrigia infra.
Eo quod cingi soleant, hic renes sunt intelligendi. Quandoque Corrigiæ recensentur inter ornamenta sacra :
Nonis Augusti Corrigiam de serico. v. Idus Septembris duas Corrigias argenteas,
in quodam Necrologio MS. Ecclesiæ Remensis.
P. Carpentier, 1766.
Math. de Afflictis J. C. Neapolit. Decis. 315 :
Maritus mittit uxori suæ, quando est in domo patris vel fratris, ..... Corrigias de argento.
Charta ann. 1273. in Chartul. Buxer. part. 6. ch. 59 :
Lego monachis Buxeriæ ciphum meum argenteum et Corrigiam meam de argento et parvum cingulum meum de argento pro uno calice faciendo. Courroie,
pro Sacculo, bulga, in Lit. remiss. ann. 1398. ex Reg. 153. Chartoph. reg. ch. 301 :
Le suppliant portoit sur son cheval une bourse de cuir, appellée Courroie, en laquelle avoit la somme de vint et quatre livres.
Vide in Cingulum 1.
P. Carpentier, 1766.
Corrigium, Eodem sensu, in Charta ann. 1360. ex Tabul. Massil. :
Senescallus dixit se pridem impignorasse penes sindicos civitatis Massiliæ... Corrigium unum de argento, etc.
Hinc
P. Carpentier, 1766.
Corrigia Reginæ, Idem quod Zona Reginæ, Præstationis species. Memor. F. Cam. Comput. Paris. fol. 54. r°. ad ann. 1398 :
Inhibitum fuit Micheleto Laillet et Baudeto Noque firmariis firmæ cinguli seu Corrigiæ Reginæ, ..... ne de cetero, quando domini compotorum aut clerici facient adduci vina sua domorum suarum, extra villam existentium, Parisius, ipsi firmarii impediant aut impediri faciant dicta vina, vecturas aut alias res dictorum magistrorum.
Corrigiam Super Tumulum Projicere, id est, bonis defuncti renunciare. Vide tom. 8. Spicilegii Acheriani pag. 264. et Pithœum in Consuetud. Trecens. tit. 2. art. 12. Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag. 157. sqq.
P. Carpentier, 1766.
Quod et coram judice zonam seu Corrigiam dimittendo, ipsique eam porrigendo fiebat. Arest. ann. 1367. 7. Mart. in vol. 5. arestor. parlam. Paris :
Ipsa domina in eadem curia nostra bonis mobilibus omnibus et singulis ubicumque existentibus, ac debitis universis dicti quondam mariti sui.... omnino renunciavit,.... et in signum renunciationis hujusmodi zonam seu Corrigiam suam decinxit seu deposuit, et in manu curiæ nostræ, prout supra foveam dicti defuncti die obsequiorum, si factæ fuissent aut fierent, facere potuisset, et prout est consuetum fieri, eandem suam zonam seu Corrigiam ad nostram dictam parlamenti curiam incontinenti porrexit, dereliquit et demisit, retenuta seu protestatione per eandem facta de retinendo et petendo..... dotem seu dotalitium sibi promissum,... ac etiam suum vevagium.
Lit. Caroli V. ejusd. an. ibid. :
Par la coutume générale de nostre royaume gardée entre personnes nobles, il loist aux dames au damoiselles nobles veuves, après le décès de leurs maris, [] prenre et retenir, se il leur plaist, les meubles, en elles chargeant des debtes ; ou renuncier auxdiz meubles et les laissier en demourant franches d'icelles debtes ; et est de coustume de faire laditte renunciation sur la fosse du trespassé en la présence de ses amis, le jour que l'en fait ses obseques ou service.
Ejusmodi renunciationis meminit Monstrel. vol. 1. cap. 18 :
La duchesse Marguerite sa femme (de Philippe duc de Bourgogne) renonça à ses biens meubles pour la doupte qu'elle ne trouvast trop grans debtes, en mettant sur sa représentation sa Ceinture avec sa bourse et les clefs, comme il est de coustume ; et de ce demanda instrument à un notaire publique.