« »
 
[]« Crista » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 622a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRISTA
CRISTA, Mons, collis, montis apex. Charta Roberti Principis Capuani ann. 1121 :
Ecclesia S. Angeli sita in Crista montis ditionis suæ.
Leo Ost. lib. 3. cap. 28 :
Statuit... ejusdem montis saxeam Cristam igni ferroque excindere.
Will. Brito lib. 7. Philip. :
Nec rupis Cristam, qua turris pes erat imus.
Charta ann. 1157. apud Guichenonum in Bibl. Sebus. cent. 1. cap. 81 :
Et inde per Cristam collis usque ad summitatem montis Orselli pervenit.
Occurrit etiam in Chartis Ital. apud Ughell. tom. 7. pag. 196.
Crestata, Eadem notione. Charta Amedei Comitis Sabaudiæ ann. 1360. apud Guichenon. in Episcop. Bellicensib. :
Et a dicto loco recte protendendo inferius semper per summitatem, seu Crestatam montis de Myeimont.
Crista, Apex feretri operculo imminens. S. Audoenus lib. 1. Vitæ S. Eligii cap. 32 :
Fabricavit etiam Eligius mausoleum sancti Martyris Dionysii in Parisiensi civitate, et super illud tectum (al. tugurium, f. tegurium,) marmorem mirifico opere, auro et gemmis ornatum, Cristam quoque et species de fronte magnifice composuit.
Sugerius lib. de Administratione sua cap. 32 :
Dum illam ammirabilem S. Eligii cum minoribus crucem, dum incomparabile ornamentum, quod vulgo Crista vocatur, aureæ aræ superponi intueremur, etc.
Rigordus, de Carolo Calvo :
Hic attulit ad Ecclesiam sancti Dionysii clavum et spineam coronam,... et Cristam auream cum gemmis pretiosissimis, et preciabilem, etc.
Vitæ Abbatum sancti Albani, ubi de feretro S. Albani :
Cristam tunc temporis minime perfecit, expectans ad hoc tempora commodiora, quibus ad hoc auro et argento ac gemmis uberius abundaret.
Et mox :
Proposuerant tamen illam Cristam adeo nobilem et sumptuosam procul dubio facere, ut ex ea totius operis series venustatem sortiretur, et pluris foret quam totius feretri coopertura residua.
Vide Repa.
© École des chartes.