CROCIA 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 crocia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 624b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CROCIA2

2. CROCIA, Pedum, baculus pastoralis, Episcopalis. Papias : Crocia, dicta a similitudine crucis. Vide Croceus. Hariulfus lib. 4. Chron. Centul. cap. 28 :

Virga pastoralis quam vulgus Crociam vocat.

Charta ann. 1086. in Tabulario S. Florentii :

Quod cum ipso baculo Abbatis, qui Crocia dicitur, factum est.

Concil. Lugdun. anni 1527. inter Anecd. Marten. tom. 4. col. 399 :

Baculo pastorali Crocia nuncupato.

Occurrit rursus in Historia Translationis S. Wandregesili, inter Acta SS. Benedict. sæc. 5. pag. 206. Vide Cambuta, Investitura per Crociam.

Crochia. Charta Joannis Archiepisc. Capuani ann. 1301 :

Item Crochiam unam cum baculo de ebure.

Tabularium Prioratus de Domina in Delphinatu Ch. 97 :

Et Dominus Episcopus laudavit et confirmavit per Crochiam suam in manu Dom. Hugonis Prioris.

Philippus Mouskes in Hist. Franc. MS. :

En cel tans si fu afolés,
L'arceveskes du Ruen Maugers,
Qui Dieu servi mult volentiers,
Et il a sa Croce renduë :
Mais li Dus sans longue attendue
Donna la Croce à Amaurri,
Moiue de Fescans, né de Berri.

Crocia. Charta Anglica apud Gul. Prynneum in Libertatib. Angl. tom. 2. pag. 254 :

Mandatum est etiam eidem quod faciat habere... Rogero omnes reditus et res Clericorum habentium reditus de feudo suo,... et res Abbatum de feudo suo, si alicujus Crociæ habent de dono suo et Priorum, seu cujuscumque domus religiosæ, si sit de dono suo, quia ipse Domino Regi inde respondebit.

P. Carpentier, 1766.

◊ Baculus justitiæ et misericordiæ, quæ Crocia dicitur, in Ch. ann. 1092. apud Menag. in Hist. Sabol. pag. 79.