![[]](img/image.png)
«
Dacusata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 002a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/DACUSATA
DACUSATA,
Ornata. Papias, a
Dacusa civitate de qua idem Scriptor, in Bituric.
MS. habet
Hornata. Vide
Decussare.