DEDITITII, Οἱ μετὰ τὸ ληφθῆναι, τῃ τῶν νιϰησάντων πολεμίων ἐξουσίᾷ ἑαυτοὺς ἐπιτρέψαντες, in Gloss. Lat. Græc. Speculum Saxonic. lib. 3. art. 44. § 2 :

Et ex his qui juri derogabant suo, Dedititiorum conditioni subjiciebantur.

In leg. 16. Cod. Th. de Tironib. (7, 13.) Dedititii fœderatis junguntur :

Præcipue sane eorum servos, quos militia armata detentat, Fœderatorum nihilominus et Dedititiorum.

Ubi Dedititii sunt, qui ultro ex gentibus ad Romana castra transibant, nullo ad id icto fœdere et eorum copiis sese adjungebant, et, ut loquitur Ammian. lib. 20 :

Gentiles, qui relictis laribus suis ad Romanos transibant.

Vide Datitii.