« »
 
DIÆTA 1, DIÆTA 2, DIÆTA 3, DIÆTA 4, DIÆTA 5, DIETA 1, DIETA 2, DIETA 3, DIETA 4, DIETA 5, DIETA 6, DIETA 7, DIETA 8, DIETA 9, DIETA 10.
[]« 1 diæta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 098a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIAETA1
1. DIÆTA, Iter unius diei. Vide Dieta 2.
[]« 2 diæta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 098a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIAETA2
2. DIÆTA, seu Dieta, Pastus, refectio. Passio S. Victoris Massil. :
Et modo nobiscum qui posses cingere discum,
Ut decet athletam sumens cum Rege Dietam.
[] Fulbertus in Epist. 116 :
Unde quotidianam tua anima Diætam sumens, etc.
Vita S. Albani inter Acta SS. Benedict. sæc. 4. pag. 59 :
Pro cujus animæ remedio quædam sancto Martyri contulit prædia, unde hodieque Fratribus ministratur Dieta.
Concordia inter Hugonem et Conventum S. Benigni Divion. ex Chartario ejusdem Monasterii :
Dieta importat hæc quæ sequuntur, videlicet facere coquinam, generale et pictantiam, secundum quod in nostro refectorio fieri consuevit.
[]« 3 diæta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 098b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIAETA3
3. DIÆTA, Δίαιτα, ἀσιτία, Gall. Diette. Certa victus ratio ex Medicorum præceptis. Vide Henricum Stephanum de Abusu linguæ Græcæ pag. 100. et Gorræum in Definit. medicis, et infra in Dieticus. Hildebertus Cenoman. Serm. Synod. tom. 21. Bibl. PP. pag. 170. metaphorice :
Prima sane Dieta a malo abstinere.
Simili modo Gaufr. Autiss. lib. 2. in Cant. Cant. :
Prima Dieta est ad memoriam mortis incipere.
Hac voce nativo suo sensu Cicero ipse usus est ad Atticum :
Diæta curari incipio
.
At Latinis Scriptoribus Diæta sumitur pro cœnaculo et loco, ubi cœnabatur. Gloss. Græc. Lat. : Δίαιτα, τὸ ὑπερῷον, Dieta, cenaculum. Vide Plin. lib. 2. cap. 17. lib. 5. cap. 6. Sidon. lib. 2. Epist. 2. etc.
[]« 4 diæta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 098b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIAETA4
4. DIÆTA, Conventus apud Germanos celebrior, Gall. Diette. Vox derivata, si credimus Menagio, a superiori Diæta, Cœnaculum ; quod hujuscemodi Conventus ab antiquis Germanis celebrarentur in cœnaculis et conviviis. Sic de his Tacitus :
Sed et de reconciliandis invicem inimicis, et jungendis affinitatibus, et adsciscendis Principibus : de pace denique et bello, plerumque in conviviis consultant ; tamquam nullo magis tempore, aut ad simplices cogitationes pateat animus, aut ad magnas incalescat. Gens non astuta nec callida, aperit adhuc secreta pectoris licentia loci. Ergo detecta et nuda omnium mens, postera die retractatur, et sua utriusque temporis ratio est. Deliberant dum fingere nesciunt : constituunt dum errare non possunt.
Jo. Iperii Chronicon S. Bertini, apud Marten. tom. 3. Anecd. col. 694 :
Rex indignans Ferrandum odio magno collegit, et Dietam super hoc eidem assignavit in Arkas villam prope S. Audomarum.... ubi die statuto Ferrandus coram Rege comparuit ; sed Rex Dietam prorogans, etc.
Occurrit apud Ludewig. Reliq. MSS. tom. 6. pag. 99. in Hist. Dalph. tom. 2. pag. 251. col. 2. et alibi non semel. Vix unquam a Germanis latine aut vernacule scribentibus pro Comitiis imperii adhibita hæc vox fere semper designat Diem statutam ad juri standum vel aliud agendum. Etymon est Dies, Germ. Tag, unde Reichstag, Tagsatzung, Tagfahrt, etc. Confer Dieta. Quod autem in Diætis seu cœnaculis olim haberentur hi Cœtus Germanici, inde factum est, ut Διαιτητής in vett. Glossis reddatur, Disceptator, Arbiter, Interventor, et Διαιτῶ, Intervenio, Discepto. Vide Glossar. mediæ Græcitatis. et Henric. Stephanum. Διαιτητῶν sæpissime memorant oratores Attici.
[]« 5 diæta » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 098b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIAETA5
5. DIÆTA, Dies ad juri standum assignata, vadimonium, Gall. Ajournement. Arest. parlam. Paris. ann. 1399. inter Probat. ult. Hist. Trenorch. pag. 257 :
Dicebant insuper quod dictus abbas, jamdiu erat, contra ordinationes regias veniendo, Hugonem Clucheti presbyterum..... coram abbate de Ambruneyo extra regnum, virtute certorum privilegiorum[] citari fecerat : ac Joannem de Mota, quem dictus Clucheti ad suam Diætam transmiserat, in itinere per quemdam scutiferum suum..... atrociter verberari, et procuratorem suum, cum aliis munimentis suis, sibi auferri fecerat.
[]« 1 dieta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA01
1. DIETA, Conventus. Vide Diæta 4.
[]« 2 dieta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA02
2. DIETA, Iter, quod una die conficitur, vel quodvis iter. Jo. de Janua :
Dieta, diei itineratio, unde Dietare, perendinare.
Breviloq. :
Continet autem Dieta legalis 20. milliaria Italica ; Dieta vero vulgaris dicitur illa, quæ habetur secundum consuetudinem regionis.
Procopius lib. 1. Vandal. cap. 1 :
Μιᾶς δὲ ἡμέρας ὀδὸς ἐς δέϰα ϰαὶ διαϰοσίους διήϰει σταδίους, ὅσον Ἀθήνηθεν Μεγαράδε ἰέναι.
Concilium Andegav. ann. 1365. cap. 3 :
Sane quia nonnulli in nostra provincia Dietas diversimode in casibus præmissis nituntur computare,... nos de communi consilio et [] assensu hujus Concilii 12. leucas taxamus pro Dieta vulgari, vel etiam usuali, in diœcesi Turonensi et Andegavensi ; in Britannia vero et Cenomannia decem leucas taxamus pro Dieta.
Bracton. lib. 4. tract. 1. cap. 46. et Fleta lib. 4. cap. 28. § 13 :
Omnis rationabilis Dieta constat ex 20. milliaribus.
Ita etiam Gervasius Tilberiensis in Otiis Imperialibus apud Seldenum in Dissert. ad Fletam pag. 523. ex leg. 1. D. Si quis cautionib. (2, 11.) Brocardus in Descr. T. S. :
A Valania usque ad Antiochiam sunt 4. Dietæ.
Rodericus Tolet. lib. 8. de Reb. Hisp. cap. 1 :
Dietis plus fastu regio festinatis, die præfixa venit Toletum.
Alanus in Anticlaudiano lib. 4. cap. 9 :
Illic Saturnus spatium percurrit avaro
Cursu, progressuque gravi, longaque Dieta.
Et lib. 6. cap. 4 :
Tandeni fessa, tremens, admirans virgo Dietam
Explet, etc.
Alberici Chron. ann. 1221 :
Tantumque ab illa parte processit, ut nonnisi per decem Dietas distet exercitus ejus ab Audas maxima et famosa civitate.
Vide Apparatum bellicum Caroli VIII. Reg. Fr. in Ital. apud Marten, Itinerarii 2. pag. 386. Chronicon Trivetti ad annum 1154. Vitam B. Coletæ tom. 1. SS. Martii pag. 590. Laudes Papiæ apud Murator tom. 11. col. 19.
Dieta Terræ, Quantum terræ quis per diem peragrare potest. Tudebodus lib. 1. Hist. Hierosol. pag. 780 :
Imperator permisit Boemundo 15. Dietas terræ in longitudinem Romaniæ, et 8. in latitudinem.
Lib. 2. :
Quod si libenter jurasset, ei 15. Dietas terræ in extensione ab Antiochia daret.
[]« 3 dieta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA03
3. DIETA, Cursus Ecclesiæ ordinarius, seu officium, quod quotidie celebrari solet in Matutinis horis. Liber Ordinis S. Victoris Parisiensis MS. cap. 27 :
Hæc sunt autem tempora, in quibus circumferendus est liber ; quoties Dieta cantatur, ad singulas sessiones circumferatur.
Beletus de Divinis Officiis cap. 21 :
In noctibus istorum Dierum, qui solennes non sunt, psalmi duodecim, quos vulgus Dietam vocant, cum sex antiphonis canuntur, ac tres lectiones totidemque responsoria recitantur.
Acta Episcopor. Cenoman. pag. 319. Tunc Episcopus :
Profer igitur si hodiernis interfuisti mysteriis. Respondit, Non. Pangamus ergo Domino Deo hymnos matutinales. Quibus inceptis, Heinricus profitetur, se Dietam ignorare. Episcopus tamen rolens omnino ejus reserare inscientiam, Dei genitrici solitos Psalmos canere cœpit. Horum quoque nec versus noverat, nec seriem.
Adde Durandum lib. 5. cap. 3. n. 29.
P. Carpentier, 1766.
Officium feriæ vel pars ejusdem officii, seu Preces quæ diebus tantum jejunii recitantur. Ordinar. MS. S. Petri Aureæ-val. :
Per octabas hujus festivitatis (S. Joan. Bapt.) fiunt tres lectiones cum Dieta, et una antiphona super Dietam. Dyée
nuncupatur in Cæremon. MS. eccl. Brioc. :
Quant l'on fait la Dyée, c'est assavoir quant l'on fait la matine sur sepmaine, comme en Caresme ou en l'Avent,... l'on doit faire prostration, c'est assavoir que l'on doit estre tous à genoulz durant les
Preces et Miserere à toutes les heures.
[]« 4 dieta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA04
4. DIETA, Diurnum spatium ; Opera diurna, Gall. Journée. Charta Bernardi de Turre ann. 1308. apud Baluzium Hist. Arvern. tom. 2. pag. 781 :
Et pro qualibet die, qua læsus propter læsionem illam operari non potuerit, dabit prædicto [] læso sex denarios pro qualibet Dieta.
Saisimentum Comitatus Tolosæ art. 22. apud la Faille tom. 1. Annal. Tolos. Probat. pag. 16 :
Item recognoverunt quod dominus Rex habet ex consuetudine in dicta villa de quolibet foco habente par boum duo jornalia in terminis villæ, salvo victu babulei (bubulci) ad ipsas Dietas.
Chartularium SS. Trinit. Cadom. fol. 83 :
Sello filius Unfridi unam acram in masuagio... facit duas Dietas cooperturæ.
[]« 5 dieta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA05
5. DIETA, ut Dies 3. seu Tantum terræ, quantum per diem uno aratro coli potest. Charta Elizabethæ de Castellione Comitissæ S. Pauli ann. 1220. apud Duchesnium Histor. Bethun. lib. 3. probat. pag. 110 :
Cum inter Guidonem et Hugonem filios meos ex una parte, et Matheum de Rollepot Militem et heredes suos ex altera, super duabus carrugiis cccxx. Dietas quæ Jorneta dicuntur continentibus, et super quadam alia terra, quæ Baulesche dicitur, verteretur quæstio, etc.
P. Carpentier, 1766.
Charta ann. 1215. ex Tabul. S. Petri Carnot. :
Dedi etiam eis... Dietas trium falcatorum in nois meis de Fatgermont.
Reg. 34. bis Chartoph. reg. fol. 91. r°. col. 2 :
xixx Dietas terræ cultæ et xvij. Dietas en ries. Unum pratum unius Dietæ,
in Ch. ann. 1398. ex Lib. sal. eccl. S. Thom. Argent. fol. 109. Vide supra Diale.
[]« 6 dieta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA06
6. DIETA, Vitæ institutum, Gall. Diette. Vide Diæta 3.
[]« 7 dieta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA07
7. DIETA, Pastus, refectio. Vide Diæta 2.
[]« 8 dieta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA08
8. DIETA, Merces diurna. Constitutio Lud. Reg. Sicil. ann. 1352. e MS. D. Brunet. fol. 101 :
Illud quod curie nostre debetur sub nomine salarii vel Diete.
[]« 9 dieta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA09
9. DIETA, Norma recte vivendi. Vide Dieticus.
[]« 10 dieta » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 110c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIETA10
10. DIETA, Dies, spatium diurnum. Chron. Estense ad ann. 1345. apud Murator. tom. 15. Script. Ital. col. 424 :
Quod sentiens dictus rex (Hungariæ) relictis omnibus, accessit cum suis in subsidium dictæ civitatis (Zaræ) ibique steterunt per multas Dietas, sperantes habere civitatem.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Dieta Straminis et Paleæ, Tantum, si bene conjecto, straminis et paleæ, quantum conficitur uno die, cum frumentum flagellatur. Tabularium Gemeticense cap. 192. in Charta anni 1219 :
Dimisi... unam Dietam straminis et paleæ in granchia illorum.