« »
 
DOCTOR 1, DOCTOR 2, DOCTOR 3.
[]« 1 doctor » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 154b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOCTOR1
1. DOCTOR, Dignitas in Clero et Ecclesia, cui ex officio incumbebat docere plebem. Passio SS. Perpetuæ et Felicitatis :
Vidimus ante fores Optatum Episcopum ad dexteram, et Aspasium Presbyterum Doctorem ad sinistram.
Cyprian. Epist. 24. Doctoris Audientium, seu Catechumenorum, meminit. Vide Notas nostras ad Cinnamum pag. 461.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pro Episcopo sumitur in Capitularibus Regum nostrorum lib. 6. cap. 357 :
Criminationes adversus Doctorem nemo suscipiat, nemo audiat ; quia indignum est ut hi qui Throni Dei vocantur, aliqua motione turbentur.
Episcopum hic intelligendum esse palam fit ex ejusd. lib. cap. 104. ubi :
Nullis vita Præsulum turbetur excessibus : quia valde indignum est, ut qui Throni Dei vocantur, aliqua motione turbentur aut inique tractentur ;
ut ex capite 156. libri 7 :
Si quis Episcoporum accusatur, ad summos Primates causam deferat accusator, qui adtentius discutiant, si causa pietatis hoc fiat necne. Quod si alicujus invidia... actum fuerit, nullo modo tale recipiatur negotium ; quoniam inconveniens est, ut hi qui Throni Dei vocantur, et immobiles esse debent, pravorum accusationibus moveantur vel perturbentur.
Ibid. cap. 323 :
Accusationes adversus Doctorem nemo suscipiat, quia non potest humano condemnari examine, quem Deus suo reservavit judicio.
Et cap. 57 :
Interiorum ordinum culpæ ad nullos magis referendæ sunt quam ad desides negligentesque Doctores.
Vide ejusdem libri cap. 44.
[]« 2 doctor » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 154b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOCTOR2
2. DOCTOR, Auctor. Vetus Placitum ann. 1074. apud Ughellum tom. 1. pag. 505 :
Tunc supradictus Imperator interrogavit supradicto judice, quis exinde fuisset lex ? Tunc dixit supradicto judice, Domine, interrogate eam, ubi est suum Doctorem, vel si habet testimonii. Tunc interrogavit ea supradictus Imperator, si habuisset Doctorem, vel testimonii. Tunc dixit supradicta Albasia : Non possum hic habere Doctorem neque testimonii, quia... illi volunt venire in vestram præsentiam.
Vide Auctor.
[]« 3 doctor » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 154b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOCTOR3
3. DOCTOR, Abbas, in Annal. Benedict. lib. 37. num. 108. ad ann. Christi 877.
Doctores Legis. Gloss. Gr. Lat. : Νομοδιδάσϰαλος, Legis Doctor. Gloss. Lat. Gr. : Juris Doctores, αὐθένται τῶν νόμων. Lexicon. Græc. MS. Reg. Cod. 2062 :
Νομοδιδάσϰαλοι, οἱ γραμματεῖς ἑρμηνεύοντες, συνῆσαν γὰρ αὐτοις ϰαὶ οἱ λεγόμενοι νομιϰοί.
Ibid. :
Νομιϰός, ὁ τῶ νόμῳ ἀϰολουθῶν, ἢ ὁ τοῦ νόμου ἐξηγητής.
Adrevaldus lib. 1. de Miracul. S. Benedicti cap. 25 :
Quidam Wastinensis regionis Legis doctor, .... munere corruptus advenerat, verens, ne si duo inter [] se decertarent, testis eorum reprobus inveniretur, judicium protulit, etc.
Paulo ante :
Plurimi legum Magistri et judices.
Charta Pipini Majoris Domus apud Doubletum lib. 3. Hist. Sandion. pag. 692 :
Sicut proceres nostri, seu Comites Palatii nostri, vel reliqui Legis Doctores judicaverunt.
Fragmentum Historiæ Aquitanicæ :
Miseratque in Marciliacum Robertum Legis Doctum, etc.
Exstat in Tabulario Ecclesiæ Carnotensis Charta originalis Theobaldi Comitis Palatii, data 5. Idus Januar. Indict. 6. anno a Passione Domini 1083. quam præ cæteris subscribit Rotbertus Legis Doctus. Capitula Carlomanni tit. 2. cap. 9 :
Et Comes præcipiat suo Vicecomiti, suisque Centenariis, ac reliquis ministris Reipublicæ nec non francis hominibus, mundanæ legis documentis Eruditis, etc.
Chronicon Lichfeldiensis Eccles. in Anglia :
Anno Guillelmus regni sui 4. apud Londonias consilio Baronum suorum fecit summoniri per universos Angliæ Comitatus, omnes nobiles, sapientes, et sua lege eruditos, ut eorum leges et consuetudines audiret.
Eadem verba habentur initio Legum Edwardi Confessor. cap. 1. Domini legum, apud Ottonem de S. Blasio cap. 14. Vide Savin. Histor. Jur. Roman. med. temp. tom. 1. cap. 6. § 136.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Doctor in Sacra Pagina, Qui sacros Bibliorum libros interpretatur. In Instrumento anni 1423. ex Archivo Monasterii de Bello-prato Rotomag. legimus :
Die Veneris sancta de mane ante meridiem solet fieri, et est assuetum, quidam sermo solemnis seu prædicamentum solemne per unum Doctorem in sacra pagina aut aliam personam solemnem.
Doctor Doctorum, in Actis Capitularibus Ecclesiæ Lugdun. ann. 1341. fol. 37. v. et alibi non semel. Sed quæ hæc dignitas, fateor mihi incompertum.
L. Favre, 1883–1887.
Doctor in Decretis.
Johannes Abbatis, Doctor Parisiensis in Decretis. (Cart. N. D. Paris. III. 174. an. 1315.)