![[]](img/image.png)
ESCOPARE, ut supra Escobare, Verrere, scopis purgare, Gall. Balayer. Castigat. pœnit. ex Cod. 36. S. Mart. Lemov. sæc. 10 :
Dic mihi, rogo te, quomodo te pœnitentiam agere profiteris, qui quotidie pœnitenda committis ;... qui ad ecclesiam rarius quam sæcularis accedis, qui ecclesiam tuis manibus non Escopas, etc.Vide Scoba.
P. , 1766.
◊ Escopir vero nostris est
Spuere, sputis conspurcare. Inspuere, Escopir, in Glossar. Lat. Gall. ex Cod. reg. 7692. Aliud Gall. Lat. ex Cod. 7684 :
Escopissement, crachement, screa, sputamen. Escopir, cracher, screare.Chron. S. Dion. lib. 1. cap. 20 :
S. Remis récitoit la maniere de la passion Jhesucrist, comme il fu liés à l'estace, batuz et Escopis.Contin. Guill. Tyr. apud Marten. tom. 5. Ampl. Collect. col. 588 :
Lors Jesus Christ Escopi à terre, et prist un poi de boe, etc.Vitæ SS. MSS. ex Cod. 28. S. Vict. Paris. fol. 10. v°. col. 2. ubi de S. Anast. :
Li un le batoient de verges, li autre li Escupissoient en la face.Lit. remiss. ann. 1400. in Reg. 155. Chartoph. reg. ch. 71 :
Icellui Lambin se prist à Escrupir ou crachier contre terre en injuriant ledit exposant de parole.Vita JC. MS. :
Il le (J. C.) depinchent, rechinnent li,Enmis le vis l'ont EscopiLi fel Juis, li malcuvert.