« 1 factio » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 391b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FACTIO1
1. FACTIO,
Malitia, unde Factiosi, malitiosi, in Glossis MSS. Jo. de Janua :
Factio, actus faciendi, vel ficta actio. Cum enim aliquis fingit se aliquid facere causa commodi alicujus, et facit, ut incommodet illi, Factio proprie dicitur : unde et Factio dicitur proditio, unde Factiosus, qui fingit se facere, ut prosit, facit tamen, ut noceat, unde et Factiosus dicitur proditor. Fautio et Fautiosus, a Faveo, aliud significat.Capitul. lib. 6. num. 384 :
Si quis scelerata Factione facultatem deprædationis dederit, vel si quis factam diviserit, vivus comburatur.Gloss. Gr. Lat. :
Factiosus, νεωτεριστής. Factionem, συσϰευή.Aliud Gloss. :
Factio, σϰευωρία, συσϰευή.Glossæ MSS. ad Concilium Carthaginense cap. 10 :
Querimoniam, querelæ, id est, maleficia, Factio.Vide Festum.