« Famellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 408c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FAMELLUS
FAMELLUS, Servulus, Famulus, ibid. pag. 212 :
Rursum occurrit in Miraculis S. Severi Episcopi April. tom. 3. pag. 771.Dumque focus gremio fureret fornacis in amplo,Mox caput abscissum Christi sumpsere Famelli.
P. , 1766.
◊ Famel nostri
vocabant ferrum, quo sagitta seu jaculum muniebatur. Lit. remiss. ann. 1416. in Reg. 169.
Chartoph. reg. ch. 317 : Laquelle vire estoit ferrée d'un fer, nommé Famel.Forte pro Flamel vel Flame. Vide infra Flammea.