« »
 
[]« Fardellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 414b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FARDELLUS
FARDELLUS, Onus, Sarcina, Gall. Fardeau, a Græco φόρτος, idem. Regest. Comput. Delphin. ann. 1335. fol. 162 :
Item pro duabus Fardellis portandis in quibus erant organa et rauba Domini 70. sol.
In Hist. Delphin. tom. 2. pag. 305. habetur Fartellis. Rerum Leodiens. Hist. apud Marten. tom. 4. Ampliss. Collect. col. 1287 :
Forarius domini Leodiensis venit cum Fardellis, et non est permissus intrare palatium.
Pluries occurrit Fardellus, apud Rymerum, ut tom. 2. pag. 6. col. 2. tom. 8. pag. 178. col. 1. etc. Vide Bala. Chart. Margareth. Comitiss. Flandr. ann. 1252. ap. Lappenb. Init. Hanseat. pag. 63 :
Unus Fardellus mercennarii, habens in se piper, ceram, pelves, vittas, pepla vel manicas... si per caput ligatus est, debet transeundo 4. denarios, etc.
Vide Fardellarius. Chart. Willel. Comit. Hannon. ann. 1327. ibid. pag. 440 :
Item de uno Fardello, dicto kiep, pellium hircorum 4. den. sterl.
Belgice Fardeel, Anglice Fardel, Fascis. Ferian Anglosaxonibus Forian Saxonibus, est Ferre.
P. Carpentier, 1766.
Alias Fardage et Fardaige. Lit. remiss. ann. 1392. in Reg. 143. Chartoph. reg. ch. 185 :
Icellui Monin et ledit Olivier prindrent une jument pour porter leur Fardaige.
Aliæ ann. 1415. ex Reg. 169. ch. 84 :
Un des chevaulx qui portoit bouges et autres Fardages.
Unde Fardeleur, qui sarcinas portat. vulgo Porte-faix, in Lit. remiss. ann. 1374. ex Reg. 105. ch. 275. et in aliis ann. 1397. ex Reg. 152. ch. 228. Inde etiam Fardeler, in fascem colligere, apud Juven. de Ursin. in Hist. Caroli VI. pag. 296. Enfardeler, eodem sensu, in Comput. Rob. de Seris ann. 1332. ex Reg. 5. fol. 5. r° :
Item pour une flossoye pour Enfardeler la selle dessus dite.
Lit. remiss. ann. 1411. in Reg. 165. ch. 396 :
Lequel Boussart et icelle femme prinrent et Enfardelerent tout l'or, argent, vaisselle, etc.
Ejusdem originis Enfardelier, Locus publicus, ubi merces transvehendæ in fasciculum aptantur. Lit. ann. 1359. tom. 4. Ordinat. reg. Franc. pag. 357 :
Ordonnons que toutes choses enfardellées à Paris, pour porter hors, soyent en Enfardelier veues et visitées.