2. FARSA, Italis Frottola, nostris Farce, definitur ab Academicis Cruscanis, Commedia mozza, e imperfetta ; dal Greco φάρσος, che vale vesta mozza ; melius a Menagio, Carmen multis et variis rebus refertum seu farcitum ; unde vocis origo. Inde etiam Farsa dictæ quædam Paraphrases, inter Scripturas vel preces in Ecclesia cantari solitas, intermixtæ, quibus ejusmodi Scripturæ vel preces veluti farciuntur. Vetus Ceremoniale Lirensis Monasterii :

Qualiter debeant cantare

Kyrie eleyson

cum Farsa. Quando in diebus festis dicitur

Kyrie eleyson cum Farsa. Quo intelligi datur additio quæ etiamnum diebus festis solemnioribus in quibusdam ecclesiis, Senonensi videlicet, Cenomanensi, etc. post Kyrie cantatur hoc modo

Kyrie, fons bonitatis, Pater ingenite, a quo bona cuncta procedunt, eleyson Christe, etc

. Circa originem ac dispositionem Farsæ, consulendus Crescimbeni all' istoria della volga poesia lib. 4. cap. 3. ubi et de quodam pulmento Provincialibus noto, quod Farsum vocant, belle loquitur.