![[]](img/image.png)
«
Gromus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 114c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/GROMUS
GROMUS, ut supra
Gromes, Famulus. Testam. ann. 1440. apud
Madox Formul.
Angl. pag. 433 :
Lego.... cuilibet
valecto xl. sol. et cuilibet Gromo xx. sol. et
cuilibet pagetto vi. sol. viii. den.