« 2 interrare » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 395c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTERRARE2
2. INTERRARE, Humo mandare seu fossa immergere, capitalis pœna, qua feminæ damnabantur. Vide
supra Fossa 1. et Infoditus. Charta capit. Trec. ann. 1212. in
Chartul. Campan. fol. 421. v°. col. 2 :
Cum inter nos ex una parte et karissimam dominam nostram Blancham Campaniæ comitissam illustrem ex altera, discordia esset de quibusdam hominibus suspensis et de quadam femina Interrata, qui capti fuerant in burgo nostro S. Dionysii, quos videlicet servientes nostri suspenderant apud Vachariam in nostra justitia extra civitatem Trecensem, et feminam Interraverant, etc.Vide Haltaus. Glossar. German. voce Lebendig Begraben, col. 117. Grimm. Antiq. Juris German. p. 694. infra Sepeliri subtus mortuum.