![[]](img/image.png)
INVISCERARE, Quasi in viscera immittere, conjunctissime devincire, adjungere. S. Bernardus
Epist. 239. Edit. 1690. col. 225 :
Studui ego semper, ut sanctos illos congregationis vestræ Monachos nostris Fratribus commendarem, et ipsos illis perfectæ unione caritatis, si fieri posset, etiam Inviscerarem.Privilegium Venceslai Imp. ann. 1418. apud Ludewig. tom. 1. pag. 451 :
Easdem villas cum omnibus pertinentiis suis predictis Abbati et Conventui Monasterii in Dobrilug applicare, appropiare, incorporare, Inviscerare, annectere, unire et confirmare gratiosius dignaremur.Recurrit pag. 452. Vide Haltaus. Glossar. Germ. voce Einleiben, col. 297. supra Incorporare.
P. , 1766.
◊ Nostris alias
Enventrer, Deglutire. Le Reclus : Convoitise est tout esventrée,Ja tant ne sare Enventrer.