« Justitiatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 478a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IUSTITIATUSJUSTITIATUS, Subst. Justitia, Jurisdictio.
Alti et bassi Justitiatus, in Charta ann. 1309. apud Rymer. tom. 3. pag. 136.
Alti et bassi Justitiatus, in Charta ann. 1309. apud Rymer. tom. 3. pag. 136.
Cum... omni Justitiatu, alto et basso, mero et mixto imperio, in alia Charta ann. 1347. apud eumdem Rymer. tom. 5. pag. 565. Justitiatus bassus, in Hominio ann. 1333. inter Instrum. tom. 2. Gall. Christ. col. 297.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Justitiatus, adject. de Monacho dicitur alicui pœnæ regulari subdito, judicio Superioris, apud
Marquardum Herrgott, in veteri Disciplina Monast. pag. 130. ubi laudatur hic
versus : Vide Judicium 3. et Justitiare.Justitiatus erat, cum scripserat ista Johannes.

