« Kernellare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 488c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/KERNELLARE
KERNELLARE, Murum pinnis seu quernellis munire,
Gall. Creneler un mur. Charta ann. 1293. apud Rymer. tom. 2. pag. 609 :
Sciatis quod concessimus Edmundo fratri nostro quod ipse mansum suum... muro de petra et calce firmare et Kernellare ; et illud sic firmatum et Kernellatum tenere possit.Alia ann. 1306. ibid. pag. 985 :
Nobis supplicaverit, ut nos sibi concedere velimus, quod ipse domum suam.... Kernellare, et domum illam fortem facere posset muris, turrellis, fossatis, etc.Vox frequens in Diplomatibus, quibus Rex firmandi muniendique castellum sive ædes, privilegium concedit. Vide Quarnellus.