« »
 
LAUDA 1, LAUDA 2, LAUDARE 4, LEUDIS.
[]« 1 lauda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 040a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LAUDA1
1. LAUDA. Charta ann. 1399. apud Rymer. tom. 8. pag. 95 :
Cum... pratis, pasturis, boscis, parcis, chaceis, Laudis, warennis, assartis, etc.
Puto legendum Landis. Vide Landa 1.
[]« 2 lauda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 040a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LAUDA2
2. LAUDA, Pars officii Gothici. Vide Officium Mozarabicum de S. Pelagio, tom. 5. Junii pag. 216. Occurrit alia notione in Laudare 5.
[]« 4 laudare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 040c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LAUDARE4
4. LAUDARE, Approbare, consentire. Chronicon Besuense pag. 583 :
Donum... super altare posuit, et filiam suam Laudare fecit.
Vide Parerga Alciati lib. 1. cap. 45. Leges Monspelienses MSS. cap. 71 :
Quilibet habitator Montispessuli pro domo vel locali suo, cujuscumque sit pretii, debent salvare cuppas et lesdas, et Bajulus Montispessulani debet ei Laudare illam domum vel locale.
Litteræ Philippi Franc. Regis ann. 1279. insertæ in Litteris Johan. Reg. ann. 1350. apud D. Secousse tom. 4. Ordinat. Reg. pag. 45. art. 3 :
Si quis emerit vel permutaverit domum vel possessiones in villa vel territorio dicti loci (Aquarum mortuarum,) que possessiones de nobis teneantur, Vicarius vel Bajulus loci teneantur Laudare emptori ; ita quod Bajulus vel curia nostra dicti loci non possit sibi retinere vel alium preferre ; nec recipiat pro laudimio ultra vicesimam partem precii, et semper emptor laudimia solvere teneatur.
Charta ann. 1201. ex Tabulario Maurigniacensi.
Jaquetina uxor præfati Anselli coram nobis constituta hanc venditionem Laudavit, voluit et concessit.
Adde Chartam ann. 1254. tom. 2. Hist. Eccl. Meld. pag. 162. aliam ann. 1063. tom. 6. Spicil. Acher. pag. 441. Statuta Massil. lib. 1. cap. 30. Chartam ann. 1297. inter Instrum. tom. 4. Gall. Christ. col. 253. etc.
L. Henschel, 1840–1850.
Laudare, Promittere, Germ. Geloben, apud Dietmar. lib. 4. cap. Ruodlieb. fr. 2. vers 43. 61. 116. 158. 177. 183. 199. fr. 3. vers. 36. fr. 5. vers. 85. fr. 8. vers. 64. fr. 14. vers. 21. Vide Haltaus. Glossar. German. col. 633. voce Gelœbnis-Geld. et col. 1273. voce Loben.
P. Carpentier, 1766.
Laudare, Laudes, pro alienando fundo percipere. Libert. Florent. ann. 1369. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 389. art. 7 :
Concedimus quod habitatores dictæ villæ Florenciæ et imposterum habitaturi valeant perpetuo bona sua retrofeudare, et dum bona retrofeudata vendentur, Laudare et vendas eorumdem recipere.
Laus, Consensus. Ditmarus lib. 2. pag. 22 :
Præsentia et Laude Imperatricis et filii, etc.
Lib. 7. pag. 98 :
Prædictum civitatem [] fratris suimet filio... ea ratione dedit, ut cum Laude sua, quia hæres suimet fuit,... liceret sibi tribus filiabus prædium omne quod remansit tradere.
Charta ann. 1174. apud Columbum :
Hanc vero permutationem Comes Willelmus (Forcalcariensis) dicebat non valere, quia facta erat sine sua Laude et voluntate.
Charta Heriberti Comitis Viromand. ann. 1407 :
Illam terram Laude mea et Laude D. Henrici Francorum Regis... dedit idem Herembaldus, etc.
Charta ann. 1184. inter Instrum. tom. 4. Gall. Christ. col. 23 :
Dederunt et concesserunt... libertatem acquirendi sine aliqua fraude (Laude) et consensu, et sine aliquo usiatico et dominio.
Vide Beslium pag. 440. Hemeræum in Regesto Augustæ Viromand. pag. 35. 36. 40. 44. Le Roman de la Guerre de Troyes MS.
Soit esleuz au Los de tos,
Tiel qu'il soit sages et pros.
P. Carpentier, 1766.
Arbitrium, voluntas. Charta commun. Bullarum in Belvac. ann. 1181. art. 27 :
Quicumque de communia obstiterit deliberationi parium, pares suam justitiam de corpore suo et de rebus suis facient,... et quicquid de forefacturis acceperint, ad Laudem nostram ad villam firmandam mittent.
Charta ann. 1245. ex Tabul. S. Apri Tull. :
Willermius le fiz monsignor Perron de Rossoil par Lous et lo créante son pere, etc. Lausisme,
in Lit. ann. 1389. ex Reg. 146. Chartoph. reg. ch. 223 :
Sans obtenir Lausisme ne licence du souverain. Loenge,
eadem acceptione, in veteri versione Chartæ ann. 1177. ex Tabul. archiep. Camerac. :
On vendra vin en le ville (de Bousies) à le Loenge ou condition préfixe des eskievins ou jurés.
Vide supra Laudamentum 2.
Laudes, pro eo, quod domino feudi sive territorii exsolvitur, pro facultate, seu consensu, quem præstat vassallo, pro alienando feudo, seu alio quovis tenemento, nostris, Los et ventes. Charta Ludovici D. Bellijocensis pro Libertatibus Villæ Bellijoc. ann. 1274 :
Si burgensis Bellijoc. emerit aliquam rem, terram, vel possessionem, tenentur de tertio decimo denario, et non plus, de Laudibus.
Tabular. S. Theofredi in Vellavis, ann. 1159 :
Item si alii donent, vel vendant, jam dictus Abbas vel successores ejus pro Laude vel vendis inde exigant.
Tabularium S. Flori in Arvernis ann. 1282 :
Confitentes, nos inde habuisse pro Laudibus et vendis, et investitura 12. libr. Turon.
Occurrit non semel in Charta apud Guichenonum in Probat. Histor. Bress. pag. 24. 64. 106. etc.
P. Carpentier, 1766.
Charta ann. 1352. in Lib. pitent. S. Germ. Prat. fol. 101. v°. :
Domus de xij. solidis in parvis censibus portantibus Laudes et ventes, etc.
Quod varie a nostris exprimitur. Charta ann. 1328. inter Probat. ult. Hist. Trenorch. pag. 243 :
La tierce partie des Louz, que l'on doit pour raison des vendues et des gagies que l'on fait à Tournus.
Alia ann. 1368. tom. 6. Ordinat. reg. Franc. pag. 104 :
Lauduminies, censives, rentes, etc.
Pariag. inter reg. et monast. S. Severi ann. 1461. in Reg. 198. Chartoph. reg. ch. 273 :
Item retindrent iceulx religieux à eulx appartenans toutes les leides, péages, coustumes, veues, Lausimes, etc.
Lit. remiss. ann. 1462. ibid. ch. 536 :
On impose à icellui Jehan Aubert que lui estant viguier de Baignolz, avoit approprié à lui plusieurs Lauzemes de ladite viguerie, sans en rendre aucun compte.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lauda, Laudia ut mox Laudes. Tabular. Prioratus S. Johan. Tolos. :
Et [] retinuit dictus Procurator... in dictis rebus et processione censum antiquum et consuetum, cum vendis, Laudis... et recognovit se habuisse vendas et Laudiam et alia devecia usque in hunc præsentem diem.
Charta ann. 1256. tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 59 :
Item, si domus, pedæ vel alia res immobilis infra terminos subsequentes vendatur, debemus inde Laudas et vendas habere et percipere.
Laudationes, Eadem notione, in Charta Philippi Aug. 1185. in Hist. Vastinensi pag. 707 :
Laudationes, et venditiones, sicut hactenus habitæ sunt, reddentur.
Charta ann. 1308. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 782 :
De possessionibus venditis debet dari domino, de cujus dominio movet de solido unus denarius pro vendis, et alius denarius pro Laudationibus seu pro servitio ipsius, et non amplius.
Hic observandum Laudationes exsolvi in professionem vassallatus sive servitii.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Laudemia, Eodem intellectu. Epitome Constitut. Eccl. Valent. tom. 4. Concil. Hispan. pag. 167 :
In quibuscumque administrationibus, pro Laudemiis non valeat fieri aliqua gratia ultra tertiam partem.
Rursum occurrit ibid. pag. 146. ut et in Franchisiis Lugdun. ann. 1320. apud Menesterium in Probat. Hist. ejusdem urbis pag. 95. col. 2.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Laudaminium. Consuetud. Ausciorum MSS. ann. 1301. art. 41 :
Item est consuetudo ibidem, quod pro aliqua pignoratione, vel venditione, vel alienatione, vel permutatione, non datur aliquid ratione venditionis, vel impignorationis, vel alienationis, nec permutationis, nec Laudaminium, nec retrocapita, nec vendæ, nec pignorationes, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Laudemium. Præceptum Ludovici X. Franc. Regis ann. 1315. apud de Lauriere tom. 1. Ordinat. pag. 554 :
Item, concessimus quod de feodis et retrofeodis in emphyteosim vel acapitum per Ecclesiasticas personas datis, et translatis in personas innobiles, nulla financia debeatur, nisi fuerint castra, ville, seu loca alia, cum justitia alta, que a nobis in feodum, vel homagium, seu ad servitium aliud teneantur, de quibus alienationem fieri nolumus sine nostro Laudemio, aut nostra gratia speciali.
Vide Haltaus. Glossar. German. voce Lehnware, col. 1234. et Gelœbnis-Geld col. 633. Mitterm. Princip. Jur. Germ. § 496.
Laudimia, Pari perinde significatu. Charta Rotroci Comitis Perticensis ann. 1136 :
Equitaturas, Laudimia, relevamenta, tallias, corveias, biannos, etc.
Pactum inter Jacobum Aragon. Regem et Berengarium Magalonæ Episc. ann. 1271 :
Est etiam sciendum quod de supradictis excipiuntur usatica, Laudimia, consilia, etc.
Occurrit supra in v. Incariare, ut et in Charta ann. 1241. apud Acherium tom. 10. Spicil. pag. 181. Adde Hist. Dalphin. tom. 2. pag. 15. etc. Laudisme, in Foris Beneharn. Ad ejusmodi laudes et consensus dominorum pro alienandis feudis spectant, quæ habet Guntherus lib. 8. Ligurini :
Si quis habens feudum, pretio seu vendere totum,
Seu pro parte velit, dominique licentia desit,
Seu dare, seu vadio supponere cogitur, ille
Qui dedit, amittet ; non, qui suscepit, habebit.
Tabularium Vindocinense :
Eo quod Suthardus ille de fevo Comitis firmam donationem facere non potuisset sine auctoritate Comitis, de quo beneficium illud tenebat : id quoque ab omnibus judicatum est fieri non posse sine Legum aut Consuetudinum regionis præjudicio.
Tabular. [] Priorat. Neronisvillæ :
Hoc donum Laudavit Adam Maringotus, de cujus feodo erat.
Alibi :
Quam eleemosynam calumniabatur Hugo de Dongione, et omnimodis tali dono resistebat : asseverabat enim, hanc eleemosynam de suo jure esse et de suo feodo, nec se vel aliquem suorum Laudasse, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lauduminia, ut Laudumia. Charta Clementis PP. pro Monasterio S. Johannis Angeriac. e Chartulario ejusd. Monasterii pag. 397 :
Super nonnullis censibus, Lauduminiis, redditibus et legatis ratione quorumdam prædiorum.
Occurrit rursus pag. 398.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Laudium, Laudum. Eadem rursus notione. Charta Guill. de Bellavaura Episc. Cabilon. ann. 1297. inter Instrum. tom. 4. Gall. Christ. col. 253 :
De pecunia et de Laudo, seu remuagio pro venditionibus contingentibus debitis, quartum denarium dictis Canonicis solvere tenebuntur. Si vero Decanus et Capitulum, vel terrarii dictorum locorum, res quæ vendentur sibi retinuerint, vel retinere voluerint, nomine dictæ Ecclesiæ Cabilonensis .... nec etiam terrarii locorum aliquid nomine Laudii percipient vel habebunt.
Litteræ Johannis Franc. Regis ann. 1362. apud D. Secousse tom. 3. Ordinat. Reg. pag. 597 :
Si fiat permutatio vel excambium in dicta villa rerum immobilium, non interveniente pecunia, nihil debetur de Laudo ; si vero pecunia intervenerit, dabitur Laudum ad similitudinem venditionis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Laodium, Eodem intellectu. Charta ann. 1322. apud Menesterium in Probat. Hist. Lugdun. pag. lii. col. 2 :
Nec impedient eos uti pedagiis suis ubique per terram et aquas, Laodiis, censibus, jure quod ad ipsos pertinet, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Laudimium, Consensus. Statuta Massil. lib. 1. cap. 30 :
Si quis in Massilia emit vel emet rem aliquam vel jura aliqua, unde fieri debeat publicum instrumentum, in quo vel in quibus necessarium sit Laudimium Domini vel consensus, a quo tenentur res illæ ad censum aliquem inde dandum, etc.
Recurrit eodem cap. ut lib. 2. cap. 1. § 37. et 38. cap. 29. § 2. lib. 3. cap. 11. cap. 30. § 12. cap. 34. et 35. § 2.
Laudamentum, Copia, facultas, Permission. Chronicon Besuense pag. 550 :
Et quia ipsum Castrum cum adjacenti terra de casamento nostræ diœceseos noscitur esse, per Laudamentum nostrum concedit S. Mameti commutationem prædictæ terræ, etc.
Consuet. Ausciorum MSS. ann. 1301. art. 93 :
Item consuetudo est ibidem, quod quicumque ex civibus prædictis possint emere prædia, domos et possessiones, et quæcumque alia a nobilibus cum consensu Domini et Laudamento.
Charta ann. 1162. apud Sponium Histor. Genev. tom. 2. pag. 30 :
Inde Wirziburgensis Episcopus.... sententiam cum Laudamento et assensu communi protulit, etc.
Le Roman de la Guerre de Troyes MS. :
Iceus de l'ost trives ont quises
Au Roi Prians par tel devises,
Qil les dona au Loement
De ses dos fils et de sa jant.
Item Pactum, conventio. Gerhohus Reichersp. lib. 1. de Investigatione Antichristi :
Duplicem autem eis conspirationem vel conjurationem objiciunt, unam, qua Augustale Imperium Friderici Imp. et contra Laudamentum in verbo Domini factum, cum Siculo Willelmo... fœderati sint.
Apologetica Henrici Regis Epistola ann. 1235. apud Schanattum Vindem. [] Litter. pag. 198 :
Exercitum collegimus iterato contra eumdem, arctantes ipsum dare obsidem filium suum, tali adhibito Laudamento, quod nunquam se opponere attemptaret imperatoriæ vel regiæ Majestati.
Le Roman d'Athis MS. :
Aydiés moy par tel convenant
Que tout à vostre Loement.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Laudamentum, Charta conventionis. Instrumentum ann. 1096. apud Mabillon. Diplom. pag. 618 :
Laudamentum hoc jussu prænominati Richardi.... Gotafredo Episcopo dictante Pontius scripsit.
[]« Leudis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 074b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LEUDIS
LEUDIS, Leudum, Compositio, mulcta pro homicidio. Compositio homicidii, in Lege Frision. tit. 14. § 3. 4. est forte compositio leudis, id est, hominis liberi. Lex Salica tit. 37. § 8 :
Si servus ingenuum[] hominem occiderit, ipse homicida pro medietate compositionis hominis occisi parentibus tradatur, et aliam medietatem dominus servi se noverit soluturum : aut si legem intellexerit, poterit se obmallare ut Leudem non solvat.
Tit. 43. § 11 :
Si autem qui præcipitatus est, mortuus fuerit, tota Leude sua componat.
Vide tit. 55. § 6. 7. Lex Angl. tit. 6. § 5 :
Ad quemcunque hæreditas terræ pervenerit, ad istum vestis bellica, i. e. lorica et ultio proximi, et solutio Leudis debet pertinere.
Formulæ vett. cap. 51 :
Exinde taliter ab ipsis bonis hominibus fuit judicatum, ut illam Leudem, ut lex erat, ipsi illi solvere deberet.
Formula 7. et 8. ex Parensalib. :
Ut post hunc diem nec ipsi illi, nec ullus in causa ipsorum, nec ulla opposita persona de præfata morte illius quondam, nec de ipso homicidio, nec de ipsa Leude nullam reclamationem nec nullum impedimentum pontificium non habeant ad faciendum.
Hincmarus Remensis in Epistola ad Carolum C. Regem Franc. edita tom. 2. Spicilegii Acheriani ; de quodam Liudone qui homicidium perpetrarat :
Cum judicatum fuerit, ut eisdem Leudem renuntiaret ; et homines vestri faidam jurarent.
Rectius Editio Cellotii, Leudem rewadiaret. Charta Nicolai PP. ex Tabulario S. Vitoni Virdun. de Advocato :
Et de residuo suum tertium habeat de Leude, et de sanguine facto, etc.
Adde Legem Frision. tit. 2. § 3. 4. 5. 6. 7. tit. 5. § 2. tit. 14. § 4. Capitul. Caroli M. 5. ann. 803. cap. 12. Capitul. Caroli C. tit. 12. § 5. tit. 39. § 2. etc. Vide Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag. 652. Philips. de Jure Anglosax. § 31.
Leode, in Pacto Legis Salicæ tit. 44. et form. 125. apud Lindenbrogium ; Leodis, in Capitul. 3. ann. 813. cap. 11. 29. et in Capit. 3. ann. 819. cap. 7.
Liudis. Capitulare triplex ann. 808. cap. 2. Edit. Baluzianæ :
Et si de ipsa morte evaserit, ipse ipsam Liudem recipiat, et liber postea remaneat.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Laudis. Litteræ Ludovici Jun. Regis Franc. ann. 1145. tom. 1. Ordinat. pag. 10 :
Quod si infra urbem aliquid forifecerint, pro Laude Baronum ipsius civitatis emendabunt.
Vide in Laudum 2.
Leudum. Vett. Glossæ : Leudum, compositio, sive Widrigilt. Lex Longob. lib. 1. tit. 9. § 28. Pipin. 11. :
Et qui ex ipsis peregrinis ausus fuerit occidere, 60. sol. in sacro palatio nostro componat : et insuper compositio ipsa fiat de ipso homicidio, cui legibus Leudum ipsum pertinuit.
Adde § 35. Transiit postea hæc vox ad quasvis præstationes ; nam etiamnum
Leuda, Lesda, Leda, etc. Gall. Laude, Louade, Leude, appellatur quævis præstatio, vel quodvis tributum, maxime quod pro mercibus penditur : frustra enim Expillius actione forensi 15. ait ita in Dalphinatu appellari tributum quod pro plassagio, seu loco ubi venum exponitur bladum, et ejusdem bladi mensuratione exsolvitur, cum constet id nominis passim pro quovis tributo usurpari. Neque felicius scripsit Chopinus lib. 1. de Domanio tit. 9. n. 1. Leudam dici a
laudanda venditione rerum publice venalium
 : id est, pro facultate venum merces exponendi : sed non ego credulus illi. A voce Teutonica Leysten, Leystan, quæ præstare significat apud Willeramum in Cantica Canticorum pag. 70. num. 31. Leudam accersit Gravelor. in notis ad Rocheflavinum, ubi addit Leude apud Occitanos, id potissimum [] appellari, quod a rusticis aliquid in foro vendentibus carnifici præstatur et exsolvitur. Varie autem hæc vox effertur.
Leuda, in Rescripto Alphonsi Regis Aragonum apud Saxium in Pontificio Arelat. Leuda vel pedaticum. Libertates Salvæterræ in Ruthenis ann. 1284 :
Nullus habitans in dicta villa det Leudam de re quam vendat, vel emat.
Curia Generalis Catalaniæ celebrata in villa Montissoni ann. 1289. sub Alphonso Rege Aragon. :
Et quod aliqua barca, vel aliquod aliud vexellum quod vadat per aquam, non compellatur nec teneatur applicare, nisi in illis locis in quibus debeat Leuda persolvi.
Charta R. Abbatis Caroffensis ann. 1308. ex 2. Regesto Philippi Pulcri Regis in Tabulario Regio n. 11 :
Quicunque Leudam furatus fuerit, in decem solidis puniatur.
Charta anni 1370. in Probat. Hist. Turen. :
Pedagia, botagia, dralhas, quidagia, aspergia, Leudas, etc.
Occurrit vox Leuda, in Charta Raymundi Berengarii Comitis Barcinon. ann. 1067. Marcæ Hisp. col. 1135. in Testamento Raymundi Comitis Ceritaniæ ann. 1095. ibid. col. 1194. in alio Testam. ann. 1131. ibid. col. 1274. Statutis Massil. lib. 2. cap. 1. § 33. Charta Raymundi Comitis Tolosani ann. 1222. Litteris Philippi Pulcri pro Tolosanis ann. 1303. tom. 1. Ordinat. Reg. pag. 394. Charta Richardi Regis Angl. ann. 1190. tom. 1. Anecd. Marten. col. 637. Statutis Edwardi ann. 1283. apud Rymerum tom. 2. pag. 262. etc. Vide Catellum in Hist. Tolosana pag. 31. 89. et Gariellum in Episcop. Magalon. pag. 154.
Lauda. Consuet. loci de Troi in Biturigib. art. 6. apud Thomasserium :
Et sur chascun desdits habitans non ayans beufs, 2. den. Tourn. et s'appelle ledit droit, le droit de Laude.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Leusda, in Charta Massil. ann. 1202 :
Pedaticum, guidaticum, Leusdam vel alium usaticum.
Leuzda, in Charta Mariæ D. Montispessulani ann. 1205. tom. 8. Spicileg. Acher. pag. 220.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lezda, in Chartulario Gratianop. fol. xli.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lezna. Sententia ann. 1208. apud Marten. tom. 7. Ampliss. Collect. col. 96 :
De aliis Leznis et pedagiis, dicimus, etc.
Forte legendum Lezdis.
Lezta, in Charta Sanctii Regis Aragon. æræ 1090. apud Martinezium in Hist. Pinnatensi lib. 3. cap. 10.
Lesda, in Charta Libertatum Villefrancæ apud Gallandum :
Quidquid ibi vendiderint, non dabunt Lesdam excepto sale.
Ibidem :
Lesda annonæ et salis.
Fori Morlanenses art. 26 :
Si quod non tenentur solvere Ortesii Lesdam, neque pedagium, neque aliud deverium pro eisdem.
Rursus habetur in Tabulario S. Martialis Lemovic. in Libertatibus Moirenci concessis ann. 1164. et confirmatis ann. 1209. tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 17. col. 1. Charta Raymundi Comitis Provinciæ ann. 1173. inter Instrum. tom. 1. Gall. pag. 67. bis terve in Consuetudinibus Lugdun. ann. 1206. apud Menesterium in Probat. Hist. ejusd. civitatis pag. 97. col. 1. in Charta ann. 1216. ex parvo Chartul. S. Victoris Massil. fol. 157. v°. Charta ann. 1223. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 256. Charta ann. 1268. ex Archivo Episcopatus Massil. Alia ann. 1297. ex Archivo Piperac. Tabulario Diniensi ann. 1320. apud Gassendum in Notitia Eccl. Diniensis pag. 83. Charta ann. 1429. ex Archivo Piscatorum Massiliensium, etc. []
Lisda, In Charta Hugonis Regis Italiæ ann. 928 :
Et cum Lisdis et curvatis, et cum omni districtu suo, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lisida. Dotatio Ecclesiæ S. Nicolai juxta mare ann. 1056. apud Stephanotium tom. 10. Fragment. MSS. pag. 283 :
Donamus illi Ecclesiæ Lisidas de omni labore, quem laboraverint homines, qui ibi stabunt, et donamus illi mansionem unam, quæ est in mercato juxta ecclesiam S. Pauli et medietatem Lisidæ de Feira.
Lidia, in Charta libertatum oppidi de Moneto in Biturigibus ann. 1269.
Leda. Charta Raimundi Comitis S. Ægidii ann. 1164 :
Et in Leda et corda de mercato medietas erit mea, et medietas illorum, excepta Leda lumborum et linguarum, et excepta Leda ubiarum, et omnium fructuum, qui ad sextarium non vadunt.
Hominium Guidonis Vicecomitis Lemov. Abbati S. Martialis ann. 1245. tom. 2. Fragm. Hist. Stephanotii MSS. :
Abbas et Conventus S. Martialis jus dominii, districtum et jurisdictionem temporalem se habere dicebant, et etiam asserebant, quod in Leda sive pedagio totius vini, quod apportatur Lemovicas a quibusdam deforis villam, et reponitur in tabernis vel venditur in plateis..... quod pedagium sive Leda ipsorum locorum ad ipsos pertinet.
Vide Gariellum in Episcopis Monpessulanis pag. 63. 64. 110. et Statuta Massiliensia lib. 1. cap. 15. § 2.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Læda, in Confirmatione privilegiorum Civitatis Aquensis ann. 1291. apud Pittonem Hist. ejusd. urbis pag. 170.
Leida, Leyda. Charta Ademari Vicecomitis Lemovic. ann. 1184. in Tabul. Dalonensi fol. 11 :
Pedagia et Leidas rerum suarum, sive alias consuetudines, quæ a vendentibus et ementibus exigi solent.
Charta anni 1222. apud Chopinum lib. 3. de Sacra Polit. tit. 2. n. 18 :
Immunes et absoluti ab omni questa, et tolta, et ab omni Leida.
Alia anni 1231. in Regesto Tolosan. f. 38 :
Item habebit in foro S. Andreæ medietatem Leidæ integræ de omnibus venalibus quæ ibi veniunt, vel deferuntur.
Libertates urbis Montisregalis in Sebusiis :
De pomis, piris, castaneis et similibus, et minutis fructibus non debet Leyda levari.
Libertates Belli-visus de Marco ann. 1256. tom. 1. Histor. Dalphin. pag. 58 :
Leidam autem bladi, vini, animalium, et cannabis, et aliarum rerum venalium levare debemus, secundum quod in civitate Viennæ levari hactenus consuevit.
Adde Libertates urbis Seysellensis ann. 1285. Chartam ann. 1262. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 268. aliam ann. 1308. ibid. pag. 783. Hist. Dalphin. tom. 1. pag. 78. 97. etc.
Ledda. Charta ann. 1165. tom. 13. Spicileg. Acher. pag. 317 :
Et de omnibus omnino rebus, de quibus Ledda vel usaticus dari solet.
Occurrit præterea in Charta Raimundi Comitis Tolosani ann. 1149. apud Gallandum de Franco alodio pag. 197. et in alia ann. 1242. apud Baluzium in Notis ad Concilia Narbon. pag. 90. in Charta ann. 1067. Marcæ Hisp. col. 1132. in Litteris ann. 1128. ibid. col. 1262. etc. Perperam Jedda scriptum reperitur pro Ledda facili lapsu in Charta Oldegarii Episc. Barcin. in illius Vita num. 36.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Leddis. Charta Rengardis Comitissæ Biterr. ann. 1070. Marcæ Hispan. col. 1153 :
Census, redditus, mercata, telonea, Leddes, etc.
Eadem habentur ibid. col. 1160. []
Lidda, in Charta ann. 1066. in Notis ad Concilia Narbon. pag. 79.
Lædia, in Charta Humberti D. Bellijoci pro libertatib. Bellevillæ ann. 1233. tom. 9. Spicil. Acher. pag. 185. :
Quicunque extraneus ad forum Bellevillæ venerit, si in foro Lædias dederit, de pedagio non tenetur.
Ibid. pag. 182. Lædia, et Ledia leguntur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Lidia, in Charta ann. 1269. apud Thomasserium in Consuetudinibus Bituric. pag. 96.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Letia, in Charta Willelmi Domini Montispessulani ann. 1103. apud D. Brussel. tom. 2. de Feudorum usu pag. 728.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Letdarius, ut mox Leidarius, ibidem.
Leidarii seu Leudarii, Collectores Leidæ, in Statutis Montispessulani. Leudatarii, in Præcepto Johannis Franc. Regis ann. 1363. tom. 3. Ordinat. Reg. pag. 624. Leyderius, in Charta ann. 1308. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 793.
Lesdarii, in Consuetudinibus Barcinonensibus, in Charta ann. 1273. apud Gariellum pag. 286. et in Tabulario S. Flori in Arvernis, nec non in Epistola Bajuli Reg. Majoricæ ad Massilienses ann. 1327 :
Noveritis nobis constare per albaranum Lesdariorum tabulæ civitatis Majoricæ, etc.
Laiders et Læders, in Libertatibus villæ de Perouse ann. 1260. apud Thomas. in Consuet. localib. Bitur. pag. 66.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Leydator, in Charta ann. 1309. tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 86.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Leudoismus, Idem quod Leuda. Charta Arnaldi Episc. Barcinon. pro Magistro Ordinis S. Jacobi de Spata :
Tenemini vendere infra sex menses salvo Leudoismo.