LAUDUNÆ, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Laudunæ » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 043b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LAUDUNAE

LAUDUNÆ, Papiæ, Ecclesiastica vasa. Anastasius in Hadriano PP. pag. 110 :

Fecit in Basilica B. Hadriani cerostata argentea pens. lib. 12. simulque et Laudanas duas ex argento pens. lib. 8. quas posuit super rugas de presbyterio, ubi arcus de argento existit.

Sed ibi, ut apud Papiam, Codices alios Laudunas præferre monent Editores. Proinde evanescit Bulengeri conjectura, qui Laudanas ait fuisse ornamenta aurea, vel argentea, quasi virgas, quæ suspendebantur ante altaria, aut rugis imponebantur a laudando dictas, quia in laudem et honorem Martyrum ponebantur : frivolum sane etymon. Apud Muratorium tom. 3. pag. 188. Laudinas legitur ad marginem. Idem Anastas. in Stephan. IV. PP :

Fecit et regulares argenteos super rugas, etc.

Vide Regulares 1.