« »
 
[]« Lautus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 047c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LAUTUS
LAUTUS, Cithara, testudo, Ital. Liuto, Gall. Luth. Stat. crimin. Cuman. cap. 83. ex Cod. reg. 4622. fol. 84. v° :
Nulla persona audeat ire per civitatem Cumanam... post tertium sonum campanæ usque ad diem, cum viola nec Lauto, nec aliquo instrumento sonandi. Lou,
eodem sensu, in Lit. remiss. ann. 1448. ex Reg. 176. Chartoph. reg. ch. 613 :
Auquel esbatement icellui de Beaumont avoit joué de l'instrument du Lou, duquel il se scet aucunement entremettre. Luz,
in aliis ann. 1413. ex Reg. 167. ch. 156 :
Le varlet d'icelui aveugle, qui en sa main portoit un instrument, nommé Luz, etc.
Vide Laudis 2.