1. LUCTUOSA, ut definit Garsias de expensis et meliorationibus cap. 9. de sumptibus qui consequuntur funus n. 2 :

Est onus illud Luctuosum

in Hispania,

quod solvitur domino e bonis vassalli demortui, inveterata consuetudine, vestis scilicet, bos, aut mula, vel equus

. Synodus Compostell. ann. 1114. can. 8 :

His qui servilis conditionis jugum sustinent, vel qui quadragesimalia tributa persolvunt, redditus solitos qui fossatoria et Luctuosa nuncupantur, relaxamus, si patrum parentumve suorum hæreditates incolunt.

Vide Abbadia 1. et Heriotum.

2. LUCTUOSA, Hereditas defuncti. Dadila in Testamento, quod laudat Mabillon. pag. 615. Diplom. et tom. 2. Annal. Bened. ad ann. 813. pag. 406. tradit Monasterio Psalmodiensi quidquid in Saligniacio et Salignanello villis territorii Magdalonensis possidebat de Luctuosa quondam filiæ suæ Dadanæ, cætera vero quæ sibi obvenerant ex Luctuosa alterius filiæ suæ Pauletæ reservari jubet. Charta ann. 878. Marcæ Hispan. col. 802 :

Nam et ego Amarella facio immeliorationem de ipsa Luctuosa filiorum meorum, de hereditate illorum, quod habere videntur de patre illorum Principio.

Alia ann. 879. ibid. col. 808 :

Portionem quam ibidem habebat per scripturam emptionis vel Luctuosa filii sui ab integre in domibus, curtes, hortos, etc.