« Malignus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 196b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MALIGNUS
MALIGNUS, Diabolus, qui scriptoribus Ecclesiasticis passim Malus dicitur. Nostris
vulgo, le Malin esprit. Commodianus Instr. 59 :
Arnoldus Abb. Bonæ-Vallis de Oper. sex dier. de Paulo Apost. pag. 97 :Vincite Malignum, pudicæ feminæ Christi.
De regula quoque conjugii et castitatis,... de idololatris multa ibi proponit et discutit, in quibus et elisum et elidendum caput Maligni ostendit.Supra Malignos spiritus vocat. Malignus hostis, apud Petrum Damiani lib. 6. Ep. 33. Epitaphium Theodulfi Aurel. Ep. :
Occurrit apud Abdiam Babylonic. lib. 3. Histor. Apostol. pag. 33. Gregorium Turon. de Gloria Confess. cap. 55. in Vita S. Liudgeri Episcopi Mimigard. n. 20. in Gestis S. Theotonii n. 4. apud Ughellum tom. 4. pag. 1288. etc. Vide Malus, Iniquus, Inimicus.Pro dolor ! hunc pepulit propria de sede Malignus.