« »
 
[]« 3 manica » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 220b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANICA3
3. MANICA. Chronicon Abbatiæ S. Trudonis lib. 10. pag. 470 :
Fecit pulchram et amplam sibi et majoribus hospitibus cameram, habentem ab utroque latere duas alias usibus hospitantium necessarias, ex quibus aptus et secretus in Monasterium est introitus, interclusa Manica a Monasterio, factoque ad tumulum S. Lamberti Martyris oratorio, etc.
Mox :
In pariete hujus Manicæ versus Monasterium, est fenestra, etc.
Ubi Manica est ædificium, alterius latus veluti efficiens. Ita Ditmarus lib. 6. cap. 46. pag. 177 :
Corpus Archipræsulis tumulatur ad dextram antecessoris sui, in australi Manica.
Ursino : Cujusvis ædificii, præsertim templi, latus sive latior ejus pars. Vide Ala 6.