« »
 
[]« Mansanarius » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 225b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANSANARIUS
MANSANARIUS vel Mansauarius, Qui mansum ingenuilem aut servilem excolebat, et certum censum aut annuam pensionem domino prædii ac fundi præstabat. Charta Rob. abb. S. Germ. Prat. in Chartul. AD. ejusd. monast. fol. 83. v°. col. 2 :
Hos lx. solidos... idem Johannes recipiet a præposito nostro vel a serviente sæpe nominatæ potestatis, singulis annis infra octavam S. Dionysii, ubicumque Mansanarius fuerit, quamdiu vixerit.
Nisi idem sit atque nude Manens, id est, ubicumque mansionem fecerit. Vide Mansionarii et in Mansus.