« 2 marca » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 264b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MARCA2
2. MARCA, Ora, littus ; interdum et ipse fluvius, quod sit veluti terminus, limes. Charta
Bertradæ ann. 722. apud Calmet. tom. 1. Hist. Lotharing. col. 269 :
Deinde per Melina Suso aqua usque ubi nobis obtingit legitimo, usque ad Winardo curte usque ad illa Marca qui nobis obtingit.Charta ann. 992. apud Miræum tom. 1. pag. 146 :
Silvam ad porcos alendos, quemadmodum jacet inter duas MarcasCharta Lotharii Cæsaris ann. 1131. ibid. pag. 278 :(fluvios scilicet Bredanum et Aa)cum omni jure, etc.
Mittimus nuntios nostros, ad terminandam et dilatandam Marcam, seu navalem viam in alveo supradicti fluminis xx. pedum latitudinis.Vide Marcha 1.