MATA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 mata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 301c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MATA1

1. MATA, Modus agri. Charta Hispanica, seu Judicatum ann. 876. in Appendice Stephani Baluzii ad Capitul. n. 104 :

De ipso poio ubi est ipsa Mata, erecte descendit, etc.

Charta Pontii Comitis Emporitani ann. 1063. apud eumdem n. 149 :

Donamus namque pro hæreditate paterna vel materna ipsum forest, vel ipsam Matam, quæ dicitur silva S. Romani, sicut terminat de parte Circi in malliolo S. Petri præscripti, et descendit per ipsam serram, et pervadit usque ad ipsam Guardiolam.

Pancarta Abbatiæ S. Stephani de Vallibus apud Xantones, Charta 2 :

Videlicet in decimis, terris, vineis, hominibus et burgo de Vallibus, et furno cum saltibus et augiis totius parrochie ad furni necessaria, in palude et Matis cum nemore.

Ibidem, Charta 3 :

In palude et Matis et pratis.

Mata terræ, in Charta Balduini Comitis Guinensis, in Historia Guinensi pag. 26. et in Chronico Andrensi pag. 349. Vide Mates, et Mayteriata.

P. Carpentier, 1766.

◊ Vox Hispanica, Frutex, virgultum, plantarum seu arborum congeries, dumus. Lit. remiss. ann. 1404. in Reg. 158. Chartoph. reg. ch. 459 :

Antedictus custos ab inde recessit, et in quodam viridi dumo seu Mata a dicta vinea modicum longe se reposuit.

Schilt. in Glossar. Teuton. Matten wiesen, prata.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Matha, Eodem significatu. Charta ann. 1030. Append. Marcæ Hisp. col. 1043 :

Vindimus... ipsa terra erema suprascripta,... exceptus Matha de Junguls et vinea vetula ; et exceptus Matha de S. Romano.

Matata, Eadem, ut videtur, notione. Infelix conjectura ; est enim Matata, idem quod Berlia, quæ vox gregem trium millium animalium significat. Vide Berlia.