« »
 
[]« Menatorium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 338c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENATORIUM
MENATORIUM, Instrumentum, quo aliquid cum altero jungitur et movetur, Ital. Menatoio, a Menare, iisdem, Agitare, commovere. Guido de Vigev. MS. de Modo expugn. T. S. :
Restringantur cordæ cum lignis Menatoriis grossis, ut est lancea ; sic longis, ut unum Menatorium conjungatur cum altero, ut possit simul ligari et Menatoria unius lateris assidis ligentur cum Menatoriis alterius lateris.