« »
 
MINA 1, MINA 2, MINA 3, MINA 4.
[]« 1 mina » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 390a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINA1
1. MINA, Fodina, Gallice Mine. Charta Ludovici Imp. data Remis ann. 5. Ind. 4. in Tabul. Dervensi :
Præter hæc omnia concedimus supradictæ Ecclesiæ quendam locum fisci nostri valde necessarium, et ad fodiendam Minam plumbi congruam in pago Launense, etc.
Vide Minera.
P. Carpentier, 1766.
◊ Mina etiam dicitur materia, quæ ex fodina eruitur. Charta Blanchæ comit. Trec. ann. 1226. in Chartul. Campan. ex Cam. Comput. Paris. :
Ego concessi eis ut capiant Minam in dictis nemoribus ad fabricandum, tali conditione quod ipsi repleri faciant fossas, ubi Minam acceperint.
Alia Oliver. Abb. S. Remig. Senon. ann. 1311. in Reg. 47. Chartoph. reg. ch. 127 :
Dictus Jantianus emptor et ejus socii.... in tota petia dicti nemoris... poterunt... de Mina ferrum fieri facere et dictam Minam seu ferrum inde confectum, quibuscumque personis voluerint, vendere.
Vide infra Minaria.
© École des chartes.
[]« 2 mina » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 390a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINA2
2. MINA, Clandestinum consilium, factio ad aliquem opprimendum, Menée, ex minare, ducere, Conduire une menée. Chron. Fredeg. cap. 98 :
Ebruinus quoque magis atque profusius crudeliter Francos opprimebat, donec tandem Ermenfredo Franco Minas parat, resque proprias tollere disponit.
Minare, Minam seu clandestinum consilium in aliquem inire, factionem instituere. Idem cap. 90 :
Flaocatus deinceps vehementer Minabat consilium de interitu Willebaldi.
© École des chartes.
[]« 3 mina » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 390a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINA3
3. MINA, Mensura frumentaria. Charta Odonis Episcopi Belvac. ann. 1140 :
Omnia concesserunt absque ulla retentione, præter quatuor Minas frumenti, quas accipient annuatim a Monachis pro censu.
Passim. Addo tantum sequentia de mina Anglica ex Lib. Joannis de Westerham Prioris Roffensis, circa ann. 1320. sub capite,
Quid mensuræ grangii [] continent. Mensura, inquit, ad frumentum, et ad bladum, et ad pisa, quæ alio nomine Mina vocatur, continet 5. eskippas de duro blado ; et istæ 4. Minæ, cum gata, quæ dicitur Gundulfi, faciunt 3. sumas,... unde Mina et gata faciunt 3. quarteria. Mina ad grutdum recipiendum continet 7. eskippas. Mina ad brazium continet 3. eskippas de duro blado. Mina ad farinam in pistrino continet largiter 7. eskippas, et debet mensurari sicut sal, et radi.
Hæc liber iste apud Spelmannum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Qualis fuerit Mina apud nostros discimus ex Charta Guillelmi Comitis Pontivi ann. 1208. in Tabul. Centul. :
Concessi quoddam jus hereditarium quod nomine advocationis apud Noerias annuatim possidebam, scilicet quatuor sextarios et unam Minam avenæ, quos subscripti viri mihi persolvebant : Gislebertus tres Minas, Robertus tres Minas, Ingelramnus tres.
Ubi manifestum est duas minas, uti etiamnum, sextarium æquiparare. Nec minus in eamdem rem aperta sunt quæ leguntur in Chartul. 2. S. Vincentii Cenoman. :
Reddemus monachis S. Vincentii singulis annis undecim sextaria bladi legitimi juxta genus terræ illius. Erunt autem iv. sextaria et Mina de frumento ; sex et Mina dimidiatim de hordeo et avena.
Vide Adæquationes mensurarum in voce Modius 2. Cujus ponderis fuerit Mina apud Genuenses colligere licet ex Annal. Genuens. ad ann. 1171. apud Murator. tom. 17. col. 1005 :
Nam tum erat victus inopia, et mensura frumenti Mina vocata, onus scilicet viri habile, ultra decem solidos non valuit, hisque temporibus si solidos 50. non transcendit ipsa mensura, frumentum valere nimis non dicitur.
P. Carpentier, 1766.
◊ Charta ann. 1141. in Chartul. S. Magl. ch. 40 :
Triginta Minas frumenti et triginta Minas avenæ, hoc est, duos modios et dimidium.
Convent. Saonæ ann. 1526 :
Item pro salmata collo seu Mina frumentorum, etc.
Hinc
P. Carpentier, 1766.
Mina, Modus agri, cui seminando mina sufficit, nostris etiam Mine. Charta Phil. V. ann. 1319. in Reg. 59. Chartoph. reg. ch. 1 :
Quatuor Minas terræ sementis, quæ fuerunt Manasseri Malivicini.
Lit. remiss. ann. 1479. in Reg. 205. ch. 434 :
Le suppliant transporta par maniere d'eschange à Benoist l'Estendu, demourant au villaige de Treze, baillage de Chartres, trois Mines de terre avecques ung Minot en plusieurs pieces.
Vide Minata.
P. Carpentier, 1766.
Mina Panis, Tantum panis, quantum ex mina confici potest. Vita S. Lanfr. tom. 4. Jun. pag. 621. col. 1 :
Cum enim intercessores ejus duodecim pauperes quotidie reficerent, et aliis Minam panis erogarent, hic...... integrum sextarium instituit quotidie dari.
P. Carpentier, 1766.
Mina, Mensura vinaria, Acad. Crusc. Hemina. Ordo eccl. Ambr. Mediol. ann. circ. 1130. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 873 :
Cicendelarius debet habere de camera archiepiscopi unam Minam vini, de quo fit sacrificium per totam ebdomadam.
© École des chartes.
[]« 4 mina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 390b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINA4
4. MINA, Eadem notione qua μνᾶ apud Græcos. Luithprandi Hist. lib. 6. cap. 14 :
Raimundus Aquitanorum Princeps eum adiit, et pro Minis mille se in Militem dedit fidemque ei juramento servaturum affirmavit.
Concil. Lucense ann. 569. inter Hispan. tom. 2. pag. 306 :
Et quicumque Archiepiscopus, Episcopus, Abbas claustralis vel Episcopalis, pro dignitate, vel ordine, vel aliquo ecclesiastico beneficio Minam daret Regi, sive aliquæ aliæ personæ, ille excommunicatione perpetui Anathematis innodatur.
Mihi [] vero non constat an eodem sensu, an pro cuso nummo accipienda sit hæc vox in Charta ann. 1216. tom. 4. Gall. Christ. inter Instr. col. 201 :
Singulis annis persolvent quinquaginta Minas frumenti de admodiatione, et sex Minas avenæ, septem Minus Lingonensis monetæ.
© École des chartes.