◊ At quid Mixtum significet in Regulis Monasticis, ambigunt viri docti. Regula S. Benedicti cap. 38 :

Frater autem hebdomadarius accipiat Mixtum, priusquam incipiat legere, propter communionem sanctam, et ne forte grave sit ei jejunium sustinere.

Ubi S. Hildegardis ait Mixtum, esse panem vino intinctum. Boherius in eamdem Regulam cap. 39. scribit Italis Mixtum, significasse jentaculum, seu quod nos vulgo le Déjûner appellamus. Ea notione Mixtum occurrit in Constitut. Sororum Pœnitent. S. M. Magdal. apud R. Duellium tom. 1. Miscell. pag. 170 :

Nec tunc serviunt quæ Mixtum sumant ;

hoc est in Adventu, Quadragesima, aliisque jejuniis ab Ecclesia indictis. Certe vini certam mensuram et panis certam quantitatem ita appellari docet Bernardus Monachus in Consuetudinibus Cluniacensibus MSS. ex Bibl. Sangermanensi cap. 7 :

Est autem consuetudo quatenus reindutis pannis afferatur scyphus plenus vino, et dimidia libra panis, dicente Priore post verberationem, Modo date ei Mixtum.

Et cap. 32 :

Et sicut alio tempore mos est, cum infantibus sumant de pane et vino Mixtum.

Liber Usuum Ordinis Cisterciensis cap. 73 :

Mensura Mixti sit quarta pars libræ panis, et tertia pars heminæ vini.

Quod firmat etiam Beletus cap. 119 :

Statutum est in quibusdam Ecclesiis, et ubique terrarum sic debet fieri, ut illo die (quo Communio seu Eucharistia datur) panis et vinum in Ecclesia habeatur, et cum homines communicaverint, detur statim unicuique panis buccea priusquam recedant, et paululum vini, ne forte quippiam de Sacramento in ore remanserit, quod expuendo facile emitti queat. Posset enim facile contingere, si non statim comederetur. Quæ sane laudata consuetudo omnibus probatur, sumpsitque originem ex institutione B. Benedicti ; instituit namque vir sanctissimus ob eandem causam, ut illi qui aliis Fratribus debent in prandio post Communionem ministrare, aliquid prius comederent. Atque hoc quidem prandium Mixtum appellari solet.

Ita etiam mixtum interpretatur Smaragdus. Chrodegangus Metensis in Regula Canonicorum Metensium cap. 21 :

Et Lector et Cellerarius, et Portarius vel Septimanarius, vel qui ministrant quando Episcopus cum Clero in refectorio reficit, antequam Fratres in refectorium veniant, Mixtum de pane et potu accipiant, ut grave eis non sit jejunium sustinere, interim quod Clerus reficit.

Liber Ordinis S. Victoris Parisiens. cap. 12 :

Eos qui post Capitulum Mixtum accipiunt, aut qui profecturi quoquam ante Conventum cibum sumant, etc.

Et cap. 48. de Lectore mensæ :

Ipse autem debet ab Armario quærere, quid et ubi legere debeat. Mixtum, si voluerit, accipiat.

Capitula Monachorum ad Augiam directorum, cap. 5. Edit. Baluzianæ :

Lector vero post Sextam, antequam accedat ad legendum, accipiat Mixtum supra : accipiant super constitutam annonam Mixtum, ut non sit eis grave jejunium, dum ministrant.

Neque aliter Consuetudines Floriacenses :

Post Tertiam Mixtum pueri accipiunt, et debent habere a Cellerario caseum.

Consuetudines Eoveshavensis Monasterii in Anglia :

Quandocumque est potus post Nonam, percipiet Refectorarius duas justas de Cellario, et ad Mixtum unam.

Ibidem  :

Qui ad superiorem mensam sederit, ut Custos ordinis sederit, duplum (panem monachilem percipiet :) qui missam majorem celebraverit, duos : Lector vero et servitores unum ad Mixtum.

Eadmerus de S. Anselmi similitudinibus cap. 46 :

Datur Mixtum interea cibi, donec conveniant omnes qui cum eo erunt cœnaturi, etc.

Leo Ost. lib. 1. cap. 14 :

Pondus quoque libræ panis et mensuram vini, sed et calicis mensuram, quam in Mixto servitores accipere debent,.... transmisit.

Atque ita passim mixtum usurpant Usus antiqui Cistercienses d. cap. 73. 75. 82. 84. 90. 91. 106. 108. 112. 114. et Statuta Ord. Præmonstrat. dist. 1. cap. 7. 17. 19. Vide Glossar. med. Græcit. voce Εὔϰρατον, col. 445. et App. pag. 75.

◊ Ex quibus omnibus vix dubitare licet quin Mixtum apud Monachos idem fuerit quod jentaculum, ex pane scilicet et modico vino constans ; quod aliis iterum monumentis firmari potest. Hildemarus in Comment. ad Regulam S. Benedicti, quod sub Ludovico Pio edidit, ad cap. 38 :

Mixtum enim intelligitur panis et vinum, sicut superius dixit, singulos biberes et panem.

Cui consona sunt quæ Bernardus Mon. in Ord. Cluniac. part. 1. cap. 74. scribit :

Perlatum est aliquando R. P. D. Henrico sedenti in Capitulo, quod mensæ Lector, Hebdomadarii etiam coquinæ, et Cellerarius, Custosque ecclesiæ qui consuetudinaliter post majorem Missam Mixtum accipere solent, mensuræ panis et vini olim a B. Benedicto, statutæ, alia quædam epularum munuscula, a Decanis horas canonicas, professionis causa, in prandendo prævenientibus, sibi largita intermiscerent ; quæ res non modo ei irrationabilis visa est, verum etiam contra Constitutionem Regulæ prædicti Patris Benedicti usurpata, in qua præcipitur singulos biberes tantum et panem hebdomadariis coquinæ atque lectori dari super statutam annonam ; unde generali definitione sancivit nihil penitus aliud, quam quod Regula præcipit, in Mixto esse sumendum.

Quæ vero fuerit panis et vini mensura in hoc jentaculo assignata docet S. Wilhelmus lib. 1. Constitut. Hirsaug. cap. 97 :

Ad Mixtum non accipiunt, nisi quod S. Benedictus præcipit, quartam partem panis absque libra sua, et de vino

(similiter quartam partem mensuræ solitæ.) Adde lib. Usuum Ord. Cisterc. cap. 73. supra laudato.

◊ Mixturam a mixto seu miscello frumento, Gall. Méteil, distinguendam omnino arbitror : hoc enim ex frumento et secali hyberno constat, illa ex frumento, vel interdum siligine, hordeo et avena. Acta S. Yvonis MSS. :

Erat autem panis ejus grossus, siliginis videlicet, avenæ, hordei furfuris, vel Mixturæ.

Panis variæ annonæ

, in Charta ann. 1066. apud Miræum tom. 1. pag. 66. Vide Mescalia.