« »
 
[]« 3 mora » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 515b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORA3
3. MORA, vox Italica, Columna structilis, Gall. Pile. Chron. Parmense ad ann. 1279. apud Murator. tom. 9. col. 793 :
Cuilibet ex pontibus de Galeria et dominæ Giliæ facta fuit una Mora seu pila per Commune Parmæ.
Ibid. ad ann. 1287. col. 813 :
Incœptus fuit pons Salariorum, et factæ sunt ibi septem Moræ et quinque voltæ. Morra
ibid. col. 830. Vide Murator. Antiq. Ital. tom. 2. col. 1251.