« »
 
[]« Namphili » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 568a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NAMPHILI
NAMPHILI, Vox quæ non semel occurrit in Chartis Comitatus Venuxini, ac præsertim in licitationibus seu auctionibus Carpentoractensibus sæculi xiv. quæ factæ dicuntur sono tubæ vel Namphili. An tympani ? Sed unde nata vox ?
P. Carpentier, 1766.
Namphile, Namphilum, Tympanum, Gall. Tambour. Charta ann. 1321. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 30. col. 2 :
Præcepit... præconi jurato dictæ curiæ,... quod per loca, in quibus est consuetum fieri præconisationes in Montepessulano,... dicat et notificet gentibus palam et publice ordinationem infrascriptam cum tuba sive Namphilo.
Comput. ann. 1356. ibid. pag. 172. col. 1 :
Solvit clavarius Petro Sabbaterii et Jacobo Ynardi qui fuerunt per majorem partem dictæ diei cum eorum Namphilibus, dum dominus Baudilius Filioli consul scubiam faciebat de die.
Charta ann. 1384. in Reg. 126. Chartoph. reg. ch. 117 :
Qui præco iens et expost rediens, retulit suo juramento[] dicto domino regenti se prædicta... voce tubæ et Namphili proclamasse et notificasse per loca et trivia, talia fieri consueta.
Vide Nacara et Namphili.
L. Favre, 1883–1887.
Legitur in Cart. Magalon. (Rev. Soc. Sav. 1873, p. 417) :
Habere Namphile ad tubicinandum horas noctis.
Quæ vox tubam designat, ut Hispanis Anafil, non tympanum. Legitur Nafil in Guill. Anelier, Guerre de Navarre, v. 4715 ; confer de origine hujus verbi Journ. Asiat. 1869, Gloss. des mots portugais et espagnols dérivés de l'arabe).
P. Carpentier, 1766.
Namphilum, in Charta ann. 1387. ex Reg. 132. Chartoph. reg. ch. 54 :
Præconisavit palam et publice voce tubæ et Namphili, etc.