« »
 
[]« Occa » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 025a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OCCA
OCCA, Anser, Gall. Oye. Vide in Auca.
P. Carpentier, 1766.
Alias et Ouë. Lit. ann. 1290. in Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 56. v°. col. 1 :
Quatrevinz et quatorze guelines, ouict cenz quatrevinz Oez, etc.
Charta ann. 1309. ibid. fol. 347. r°. col. 1 :
Derechef une Ouë à la S. Remy, xij. den. Paris.
Lit. remiss. ann. 1399. in Reg. 154. Chartoph. reg. ch. 450 :
Les supplians alerent veoir le jeu des Oës, que on a accoustumé de faire le lendemain de la feste S. Remi en Octobre, en la foire au ban des religieux de S. Remi de Reinz.
Hinc Oyer, qui Occas præparat et vendit. Lit. remiss. ann. 1357. in Reg. 89. ch. 23 :
Jehan Roussel Oyer tenoit en sa main un grant coutel tout nu à detrenchier ses Oyes et autres viandes. Des Oyers et cuisiniers de Paris,... Que nul ne cuise ou rotisse Oës, etc.
in Lib. 1. stat. artif. Paris. ex Cam. Comput. fol. 219. et 220.