OCCLATA, ex Occiliata, vel Occilata, Terra Occata, seu quivis agri modus. Gloss. Gr. Lat. : Βωλοϰόπος, Occiliator. Βωλοστροφῶ, Occo, Occilio, pastinor, pastino. Mallem Occillare et Occillator. Gloss. Lat. Græc. : Occillare, συνϰόπτειν. Plautus :

Advenienti os Occilles probe,

id est, contunde, ab Occare, Glebas contundere vel comminuere, scindere. Charta Lerinensis ann. 1032. in Chronico Lerinensi part. 1. pag. 364 :

In vineis, campis, hortis, Occlatis, terris cultis et incultis, etc. Agglatis,

eadem notione scribitur pro Ogglatis, in Charta Caroli Crassi apud Joan. Columbum lib. 2. de Cestis Episcoporum Vasionensium num. 3. Vide Olca, Pastina et Oylata.