OLCA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 olca » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 040b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OLCA1

1. OLCA, Gall. Ousche, vel Osche, in Consuetudine Nivern. cap. 6. art. 1. et in Regesto censuum et feodor. Carnotens. pag. 21. Terræ portio arabilis, fossis vel sæpibus undique clausa. Ita passim in veterib. Chartis S. Sulpitii Bituric. S. Sergii Andegav. in Tabulario S. Dionysii de Capella diœces. Bituric. etc. Gregorius Turon. de Gloria Confess. cap. 69 :

Erat autem haud procul a basilica, campus tellure fœcundus, tales enim incolæ (Campani) Olcas vocant.

Formulæ Pithœi cap. 36 :

Concedimus tibi Olca in villa nostra illa quam illa fœmina quondam tenuit.

Tabular. S. Cyrici Nivern. Ch. 25 :

Paginulam terræ, quæ vulgo Olca vocatur.

Occurrit pluries in eod. Tabular. Tabularium S. Vincentii Cenoman. fol. 43. v°. :

Olcam terræ, ubi seminantur quinque minæ frumenti.

Ibid. fol. 54 :

Olca de Viridario in qua seminari possunt quatuor sextercia hibernæ annonæ.

Adde Perardum in Chartis Burgundicis pag. 159. 161. 162. 445. Historiam fundat. Monasterii S. Nicolai Andeg. pag. 17. 81. Chiffletium in Trenorchio pag. 310. Sammarthanos in Abbat. pag. 766. etc. Vide Auctor. Etymol. in Ὦλϰα.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Olqua. Martyrologium Eccl. Autissiod. apud Marten. tom. 6. Ampliss. Collect. col. 700 :

Josbertus nemus quoddam et Olquam unam non longe ab Acolaco villa Canonicis S. Stephani dedit ad sui memoriam faciendam.

Ochia. Regestum Feodorum Campaniæ fol. 53 :

Guido de Mellegniaco tenet de Domino Campaniæ Porchiacum... præter cœmeterium et unam Ochiam vel duas.

Fundatio Marciliaci prope Avalonem ann. 1239. in Instrum. tom. 4. Gall. Chr. col. 100 :

Videlicet mansionem suam, in qua dictus Buretus et ejus uxor manent, et Ochiis suis dictæ mansioni adjacentibus.

Charta Guillelmi Comitis Nivern. ann. 1165. pro Abbate S. Germani Autissiod. et Buchardo Domino de Segnelay :

Salvamentum habet D. Bucardus in Ochiis illis in quibus focus est : quæ si hospite et foco vacuatæ fuerint, medietatem salvamenti in eo anno tantummodo habebit, quo seminibus jactis cultæ fuerint. Omnes Ochias hospite et foco vacuas carruca S. Germani libere excolit, et tunc de illis salvamentum non habebit. Si iterum hospes ibi missus fuerit, salvamentum similiter habebit. Salvamentum est mina avenæ in Ochia et duo denarii et unus panis ivernagii.

Recognitiones Burgi S. Andeoli MSS. :

Medietatem Ochiæ, ad olivetum confrontatur cum vinea et rivo.

Olcha, apud Mabillon. in Vita B. Bernonis Abb. sæc. 5. Benedict. pag. 76. Tabularium Vindocinense Ch. 240 :

Dedit de terra sua quantum duo boves consuetis sationibus arare possunt, et duas alias portiones terræ, quas rustice Olchas appellare consueverunt, unum vivarium, et 12. combros in flumine Ledi, atque 20. fissinas in eodem flumine, quæ ponuntur ad anguillas capiendas.

Et num. 295 :

In vineis cultis et incultis, in terris et Olchis.

Ita etiam in Tabul. Prioratus de Domina in Delphinatu pag. 5. et alibi.

Olchia et Oschia, promiscue in Tabulario Prioratus Neronis villæ. Olchia quæ est inter clausum et flumen, in Charta ann. 1111. ex Archivo B. M. de Charitate ad Legerim. Charta ann. 1095. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 227 :

Sex hospites in clausis Olchiarum, ex quibus unum retinuit filio suo. Olchia cum omnibus consuetudinibus et reditibus suis,

in Diplomate Bartholomæi Decani Paris. apud Marten. tom. 6. Ampliss. Collect. col. 223.

Oschia, in Tabulario Autissiodorensi et Neronisvillæ, passim.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Oscha, in Tabulario Monasterii S. Vincentii Cenomanensis fol. 68. verso.

Osca, in Charta ann. 1082. apud Sammarthanos in Abbat. pag. 5. 397. Charta Hugonis Archiep. Senonensis ann. 1154. in Tabul. Abb. Ferrariensis :

Scilicet apud Mansum Oscam unam, quam tenet Giraudus... ad Longam quercum Oscam aliam, quæ de feodo Martini, etc.

Chartul. S. Vincentii Cenoman. fol. 42 :

Dedit etiam Richardus ecclesiæ de Arableio similiter duo jugera... in Osca viridarii, retinens sibi tria prima jugera.

Et fol. 69 :

Et circa eandem ecclesiam tres Oscas terræ, ubi seminantur duo modii frumenti.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Oska. Enumeratio feodi Girardi de Ham Militis ann. 1293. ex Tabul. Corbeiensi :

Hericus Courssaux de Oska sua in Natali Domini unum caponem et unum denarium solvit... Joh. Raimbaux et Martinus Roussiaux debent in Natali Domini pro una Oska extra villam unum caponem et tres den... Petrus filius Cailleu de una Oska in Natali duos capones et duos denarios.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Oca. Tabularium S. Vincentii Cenoman. fol. 5 :

Dedit Deo monachisque ibi degentibus duas Ocas terræ juxta villam S. Lenogisili.

Ocha, in Testamento Herberti Comitis Viromand. ann. 1059. apud Joan. Carpentarium in Hist. Cameracensi pag. 7. in Charta Herberti Vicecomitis Thoarcensis ann. 1099. apud Sammarthanos, et in alia apud Gallandum lib. de Franco alodio pag. 296. Tabular. Absiense :

Postea vero alias complures Ochas emerunt fratres Absiæ a rupturariis, etc.

Hochia. Charta ann. 1246. in Chartul. Campan. Bibliothec. Reg. fol. 529 :

Tantummodo tenebunt avenam, quam Huguelinus d'Otricort armiger habebat in Hochiis Barri super Secanam.

P. Carpentier, 1766.

◊ Hortus quoque vel pomarium ita pariter clausum, nostris alias Oche vel Osche. Lit. ann. 1375. in Reg. 108. Chartoph. reg. ch. 135 :

Item une Osche, assise en la ville de Marcolles.

Lit. remiss. ann. 1383. in Reg. 123. ch. 102 :

Un mantel, qui avoit esté mis dessus une perche joignant des fenestres de la Chambre, fust cheu à terre en un ort, autrement dit Oche, audessoubz desdites fenestres.

Vide supra Occhia et infra Orta.

Olchia. Census vel præstationis species. Charta libertatum oppidi des Ais, in Biturigib. :

Census autem meos, et venditiones, et Olchiam meam mihi retineo, sicut solitus sum.

◊ Videntur efficta ea vocabula ex Latino Occare, ϐωλοστροφεῖν, in Gloss. Gr. Lat. glebas confringere ; ita ut Olca, Occhia, Oschia, fuerit ager Occatus, seu ruptus, proscissus, terre à labeur, ex quo pro modulo agri forte tanto, quantus per unum diem occari poterat usurpata vox deinceps fuerit. Vide Oglata, et Pastina.