« »
 
[]« Pavonatius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 225b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAVONATIUS
PAVONATIUS, Violaceus. Ordinar. Rom. apud Marten. Tract. de Rit. pag. 605 :
Tunc Cardinales accedunt cum cappis Pavonatiis.
Anonymus in Annal. Mediolan. apud Murator. t. 16. c. 809 :
Opelanda una Pavonatii grane, etc.
Vide supra Pavonatilis.