PENDIRE, Demonstrare, indicare in jure. Charta ann. 1204. in Regesto Comitum Tolosæ Cameræ Comput. Paris. fol. 105 :

Ammonuit eos ex parte Comitis per eorum legalitatem et per eorum credentiam, ut bona fide demonstrarent ei et Pendirent, et ei terminarent illas terras et honores, etc.

Infra :

Demonstraverunt et Pendiverunt ei unam petiam terræ in qua habet unam cartaratam et plus terræ, etc.

Ibid. :

Penditio et demonstratio

, Gallis Monstrée de terre. Vide an a Bandire vox deducatur, tametsi istius notio vix quadret. f. Pendire per metaplasmum a verbo Pandere, unde Pandire et Pendire : nisi idem sit quod Pediare, Pedificare. Vide in his vocibus.