« »
 
[]« 2 personeta » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 286b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERSONETA2
2. PERSONETA, Proxeneta, Gall. Courtier. Libert. Petræ-assisiæ ann. 1341. in Reg. 74. Chartoph. reg. ch. 647 :
Item quod dicti consules... possint... instituere in dicto loco et destituere Personetas et corraterios in et super quibuscumque mercaturis.
Charta ann. 1474. in Reg. 119. ch. 1 :
Qui Personetæ et corretarii retulerunt ipsis consulibus, etc. Corretarii seu Personetæ,
ibidem.