« »
 
[]« Petriqui » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 298c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PETRIQUI
PETRIQUI, dimin. a Petrus. Sic Benedictum XIII. seu Petrum de Luna quidam, schismatis tempore, ironice appellabant. Bonifacius Ferrerius in Defensione Benedicti XIII. cap. 104. apud Marten. tom. 2. Anecd. col. 1508 :
Vocabant dominum nostrum Papam in maxima vindicta, Petriqui. Considerate supremam vindictam, recipere lutum in ore, et revolvere per linguam, dicere Petriqui ; o vindicta inexplicabilis ! Petriqui !.... Istas vindictas exercent (mulierculæ) post potum contra vicinas, in diminutionem scilicet nominum, replicatione fœdorum et turpium.