PISTARE 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 pistare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 336b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PISTARE2

2. PISTARE, Premere, calcare, Ital. Pestare. Inquisit. ann. 1273. in Access. ad Hist. Cassin. part. 1. pag. 337. col. 1 :

Item universi habitatores castri Cerbarii... non debent uvas Pistare, etc.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Pistatus, ab Ital. Pistare, contundere, Gall. Piler. Chronic. Mutin. ad ann. 1311. apud Murator. tom. 11. col. 99 :

Die etiam ipsa Guidalostus ex urbe discessit maximo cum dedecore et Pistatis scaffis per artifices post eum.

Vide Pestare.

P. Carpentier, 1766.

◊ Minus bene ; pro Tundere, pulsare usurpatur hoc loco, ubi quis ex urbe discedens, ignominiæ causa, cum pulsatione scaffarum, id est, mensurarum seu instrumentorum quorumdam a populo deducitur. Vide Scaffa 1.