« »
 
[]« Possessores » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 430a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POSSESSORES
POSSESSORES, in Lege Salica tit. 43. § 7. dicuntur
qui res in pago ubi commanent, proprias possident :
Cives. Vide Savin. Histor. Jur. Rom. med. temp. tom. 1. § 18. et 94. Vetus Inscriptio Vincentiæ, apud Georgium Pilonum in Hist. Bellunensi pag. 16 :
Æterno Principi Fl. Clau. Juliano ubique venerando semper Aug. Ordo Possessoresque Brixillanorum optata devotione dedicarunt, bono reipublicæ nato.
Alia apud Franciscum Angelonum in Hist. Interamnensi pag. 36 :
Et Possessores, inquilini, negotiantes, viæ stratæ cultores, etc.
Sidonius in Panegyrico Majoriani :
......... quo disceret agro
Quid Possessorem maneat ?
Ita apud Byzantinos Possessores appellabantur, qui domos in urbe possidebant. Liberatus Diaconus cap. 20 :
Habens autem consentaneos aliquantos ex Clero, et Possessores civitatis, et corporatos, et milites, etc.
Diurnus Romanus cap. 3. tit. 2 :
Presbyteris, diaconibus, clericis, honoratis, Possessoribus, et cunctæ plebi ill. ecclesiæ, etc.
Vide Gregorium Mag. lib. 3. Dialog. cap. 26. Nec scio an de iis intelligendus sit Victor in Valente :
Fuit Possessoribus consultor bonus, mutare [] judices rarius, etc.
Atque ii sunt quos ϰτήτορας vocat Chronicum Alexandrinum duobus locis, qui ex eo quod domos in urbe possiderent, jure panum civilium et gradilium gaudebant, quod pluribus docemus in nostra Constantinopoli Christiana. Hesychio ϰτήτορες, ϰτισταὶ dicuntur, conditores. Hinc ϰτητοριϰὸν δίϰαιον apud Pachymerem lib. 8. cap. 21. extremo, jus quod alicui competit in Monasterio aliquo vel Ecclesia a se vel decessoribus condita, quod vulgo jus Patronatus dicimus, ut recte interpretatur eruditus Possinus. Vide quæ de hac voce annotavit vir immense doctus Joan. Bapt. Cotelerius ad tom. 1. Monument. Eccl. Græc. pag. 750.
P. Carpentier, 1766.
Possierres, Possessor, a verbo Possier, possidere, in Cons. Petri de Font. pag. 153. art. 2. 3. etc. unde Terre-possiue ibid. pag. 98. art. 14. nuncupatur illa, quæ jure hæreditario possidetur. Latinum Possidere varie reddiderunt nostrates : Porsooir, in Ch. ann. 1259. ex Tabul. Carnot. Poursoier, in Lit. ann. 1290. in Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 56. v°. col. 2. Pousoer, in aliis ann. 1297. ibid. fol. 11. r°. col. 2. Possuire, in Ch. ann. 1303. ibid fol. 237. v°. col. 2. Pourseoir, in alia ann. 1288. ex Tabul. episc. Paris. Vide Hist. critic. Monarch. Franc. tom. 1. pag. 21. 2æ. edit.