« »
 
[]« Prestus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 493a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRESTUS
PRESTUS, Mutuum, Prêt. Marculfus lib. 2. form. 1 :
Neque exquisita et lauta convivia, neque gratiosa vel insidiosa munuscula, neque etiam caballorum Prestus, etc.
Tabul. S. Bertini :
Fecit eis in necessitate sua mutuum sive Prestum unius semilibræ grossorum, pro cujus quidem mutuo sive Presto vadiant xii. virgatas terræ arabilis. De Presto centum librarum Turon.
in Computo ann. 1270. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. pag. 411. Vide Presta.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Prestus, Exactio nomine presti seu mutui. Statuta Astens. Collat. 1. cap. 52. fol. 11. v° :
Ordinatum est quod si alique terre et possessiones et res.... date fuerint alicui in solutum pro Communi Astensi... occasione alicujus fodri, seu aliquorum fodrorum, seu Prestorum, vel talearum militiarum, etc.
Vide Mutuum et Presta.