« Pseudonuncius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 554b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PSEUDONUNCIUSPSEUDONUNCIUS, Missus desidiosus, tardus, ob idque falsus nuncius, cum nuncii est diligentem
esse. Litteræ Edwardi III. Reg. Angl. ann. 1323. apud Rymer. tom. 4. pag. 10 :
Recensentes morosam dilationem negotiorum nostrorum, pro quibus, diu est, misimus illum Pseudonuncium de Stratford, in quibus usque modo nihil sensimus actum...hanc ipsius duntaxat nuncii tepiditati et desidiæ imputamus, etc.

