« 2 quaternio » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 605a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUATERNIO2
2. QUATERNIO, Qui quartæ
militaris vel urbicæ centuriæ præest, Gallis Quartenier. Walafridus
Strabo lib. de Rebus Eccles. cap. 35 :
Decani, vel Decuriones, Quaterniones, Duumviri, etc.Joh. de Janua :
Quaternio, qui quatuor milites habet sub se ; unde in Actibus Apost. cap.12 : Tradens eum quatuor Quaternionibus militum custodiendum.
Quidam proferunt Quaternio pro Quaterno, sed falso. Hanc sententiam amplectuntur aliquot interpretes ; sed melius alii numerum intelligunt quorumvis militum quaternarium, ut suadet vox τετράδιον, quæ legitur in textu Græco. Id confirmat versio Syriaca, quæ 16. habet milites, non quatuor tantum.
P. , 1766.
◊ Quaternio, Serjant, in Glossar. Lat. Gall. ex Cod. reg. 7692.