RANFUS, Morbi genus, Gall. Crampe. Guido de Vigev. MS. de Modo conservandi sanitatem ann. 1335. ex Cod. Colbert. 5080. Reg. 9640. 3 :

De Ranfo vero, quia medici non habent capitulum speciale, ideo ignorant curam, ac etiam plurium medicorum ignorant nomen et causam ipsius infirmitatis, ignorantes Galenum posuisse nomen libro de Acutis et morbo, quem appellat Vetigatio. Et ponit causam hujus fuisse vaporem, medium inter subtilem et grossum, facientem ostensionem et dolorem, donec fuerit resolutus. Et quia hæc infirmitas solet multis et infinitis accidere, et maxime gambis et pedibus, et ut plurimum de nocte, et maxime accidere debet Christianis euntibus ultra mare, propter transmutationem aeris de frigido ad calidum ; ideo pono curam perfectam et michi expertam, ipsum Ranfum omnino eradicantem et non amplius reversurum, scilicet, cum quis sentit Ranfum sibi evenire, statim antequam augmentetur, accipiat sibi digitos illius pedis, cujus gambæ est Ranfus, et trahat pedem cum manu fortiter versus gambam ; et non amplius augmentabitur, et hoc semper faciat cum senserit sibi Ranfum evenire : et in modico tempore totaliter eradicabitur et nunquam vevertetur ; et est cura rationabilis cuique medico intelligenti.