« »
 
[]« 1 renda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 123a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RENDA1
1. RENDA, Caput baltei. Vita S. Alexii Conf. tom. 4. Julii pag. 256 :
Deinde tradidit ei annulum suum aureum et Rendam, id est, Caput baltei, quo cingebatur, involuta in prandeo et purpureo sudario.
In MS. Vallicensi male pro Renda legitur Senda. Alia Vita metrice scripta MS :
Dixit, et aurato digito mox exspoliato,
Aurum cum Renda pro pignore tradit habenda.
Vide Rinca.