« »
 
[]« 2 restaurare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 154c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESTAURARE2
2. RESTAURARE, Resistere, refragari. Charta ann. 1231. apud Lam. in Delic. erudit. inter not. ad Hist. Sicul. Bonincont. part. 3. pag. 158 :
Promiserunt etiam et juraverunt non esse in consilio, vel facto, seu assentimento, quod castrum S. Miniatis perdat honorem, vel sua jura diminuat, et contrafacere volentibus bona fide Restaurabunt. Restoier,
pro Restituer, dédommager, Damnum resarcire, compensare. Charta Joan. comit. Drocens. ann. 1288. ex Reg. Chart. comitat. Montisf. in Cam. Comput. Paris. fol. 39. v° :
Et s'il avenoit que nostre chiere mere se sentit en aucune chose déceue, nous li serions tenus à Restoier et acroistre.
Vide Restaurum.