RITTERI, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Ritteri » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 196a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RITTERI

RITTERI, Germanis, Ritters, Milites, nostris Chevaliers, Equestri cingulo donati. Aventinus lib. 7. Annal. Bojor. pag. 465 :

Virtutis ergo hosce equites, usu auri atque orichalci donat, quos a numero comitum atque equorum Tritteros, sive, ut vulgo loquar, Ritteros, ablata ob voluptatem aurium, vocalitatemque, prima, ut solet, littera, hoc est, Tertianos nuncupamus, Romani Torquatos, ac Decuriones equestres vocitant.

Ruteri, Eadem notione. Chronicon Windesemense lib. 2. cap. 60 :

Non Missam Ruterorum, sed bene devotorum a fratribus suis exegit.

Galli dicunt, une Messe à la cavaliere. Vide Rutheri in Rumpere.