« »
 
[]« 1 salagium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 278b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALAGIUM1
1. SALAGIUM, Vectigal, quod ab iis qui sal vendebant, præstabatur.
Consuetudo Salis
, in Charta Ademari Vicecomit. Lemovic. ann. 1184. in Tabular. Dalonensi fol. 11. Charta Hugonis Comitis Campaniæ ann. 1104 :
Præterea concedo redditus venditionis salis, id est, Salagium, de Barro super Albam et justitiam ejusdem Salagii, si quis inde forisfecerit.
Alia Petri Episc. Autisiodor. ann. 1304. in Tabulario Eccl. Autisiod. fol. 250 :
Salvo nobis et successoribus nostris Salagio consueto ab aliis quibuscumque personis sal vendentibus et mensurantibus.
Charta Petri Marchionis Namurc. et Comit. Autiss. ex eod. Tabular. nunc edita apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 842. :
Notum facimus..... nos dedisse..... Capitulo Autisiodor. 60. solidos reddituum in Salagio de Malliaco annis singulis in festo S. Remigii percipiendos.
Codex MS. reddituum Episc. Autiss. an. circit. 1290 :
Episcopus Autis. habet medietatem in Salagio,... de quolibet modio salis vendito, et eunte extra, Episcopus habet unum den... et de quolibet modio vendito Autiss. Episcopus[] habet semiquarteron salis.
Vide Salarium 2.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sallagium, Eadem notione. Tabul. S. Jacuti :
Postea attestatum est quod prior præfatæ elemosynæ suam curiam tenebat...... in omnibus quæ pertinent ad dominum in botellagio, in Sallagio, in minagio, etc.
Interdum etiam droit de Salage dicitur, præstatio quæ fit ab iis qui navigio sal devehunt vendendum. Regestum Ludovici Regis Siciliæ Ducis Andegav. f. 55 :
Le Salage dudit lieu (de Chierbourg et de Torroeil) entre la saint Martin d'hiver, et la saint Mor, depuis le chesne de la Bauçonniere jusques en amont, affermé communs ans 20. livres.
Istius vectigalis mentio est in Aresto 29. Maii ann. 1543. pro Abbate Burgimedii Blesensi.
P. Carpentier, 1766.
Hac ultima notione, Salaige legitur in Charta ann. 1328. ex Reg. Caroli Pulc. Cam. Comput. Paris. fol. 29. v° :
Item le Salaige de Loire de Baugency, qui s'estend de chascun chalen chargé de sel audessus de quatre muis, une mine.
Neque alio intellectu vox Salagium occurrit in Charta Guill. vicecom. Meledun. ann. 1220. ex Chartul. Barbel. pag. 607 :
Ratam habeo donationem Salagii de Meleduno, quam Ludovicus avus meus fecit universis fratribus ordinis Cisterciensis, eos a præstatione dicti Salagii imperpetuum quittando. Salage
præterea, idem quod Gabelle, tributum scilicet, quod pendunt, qui sale utuntur. Lit. remiss. ann. 1384. in Reg. 126. Chartoph. reg. ch. 135 :
Thomas Gode collecteur de la gabelle ou Salage de la parroisse de S. Bartholomi ou diocese du Mans, etc.
Vide Gabella salis in Gablum.