« »
 
SANGUIS 1, SANGUIS 2, SANGUIS 3, SANGUIS 4, SANGUIS 5.
[]« 1 sanguis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 303a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANGUIS1
1. SANGUIS, Vita. Ebrardus in Græcismo cap. 29 :
Sit tibi peccatum sanguis, Sanguis quoque vita.
Gesta Purgationis Felicis Episcopi Aptungitani :
Cæcilianus respondit, Constat, Domine, non mentior in Sanguine meo.
Galli dicerent, sous peine de ma vie. Gesta in causa Silvani :
Si mentior, peream.
Anonymus de Gestis Constantini M. :
Accepta fide securum se esse de Sanguine.
Supra :
Dato sacramento securum esse de Sanguine.
Id est, de pœna sanguinis, ut est in leg. 2. de Sepulcr. violat. (9, 17.) leg. 51. de Hæret. (16, 5.) Cod. Th. et apud Senatorem lib. 9. Epist. 18.
[]« 2 sanguis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 303a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANGUIS2
2. SANGUIS, Merum imperium, seu major justitia, vel justitia sanguinis, quæ a domino feudi exercetur in casibus, in quibus sanguis defluit. Stephanus Torn. Ep. 132. al. 113 :
Jurisdictionem civilem usque ad rigorem, quam Imperium mixtum quidam appellant, sub potestate Comitis Flandrensis procuratorio nomine diu exercuit, ubi ex officio qualitercumque suscepto tenebatur et innocentes absolvere, et noxios condemnare, neminem tamen, ut ipse confitetur, ad effusionem Sanguinis ore proprio condemnavit, sed confessos aut convictos de crimine, Communiæ Ambianensi, ad quam judicium Sanguinis spectat, secundum quod meruisset reus, judicandos exposuit et plectendos.
Charta Willelmi Comit. Forcalquerii ann. 1212. ex Tabul. Montis-majoris :
Constituit... usumfructum.... in rebus quas exprimit, scilicet... in justitiis Sanguinis, quando scilicet quis pro sua culpa debet amittere vitam vel membrum.
Hugo Flaviniac. pag. 132 :
Justitiam latronum qui in bannum inciderunt, et Sanguinis qui effusus fuerit.
Charta Adalberonis Episcopi Metensis apud Meurissium pag. 308 :
Bannum vero eidem loco tali tradimus conditione, ut si quis super eandem terram fur vel Sanguinis effusor deprehensus fuerit, per officiales loci discutiatur.
Tabularium S. Eparchii Inculism. fol. 22. v° :
Et Sanguinem nominatim, id est justitiam Sanguinis, quam requirebant, relinquo, quocumque modo vulneratio vel effusio sanguinis facta fuerit in tota terra illa, etc. Nam sanguis qui tantummodo in morte hominis effundetur, meus erit ad justificandum.
Id est homicidium, quod erat ex 4. justitiis, ut et in Litteris Odonis dom. Montis-acuti ann. 1224. inter Ordinat. Reg. Franc. tom. 4. pag. 376 :
Pro ictu, septem solidos : pro Sanguine, sexaginta quinque solidos, etc.
Vetus Charta apud Jo. Columbum lib. 3. de Episcopis Sistaricens. num. 9 :
Justitiam Sanguinis in criminibus quæ morte aut membrorum detruncatione puniuntur.
Alia ibidem, n. 10 :
Retento nobis... majori dominio seu mero imperio, et generaliter super omnibus criminibus, quæ mortem vel exilium, vel membri abscissionem, vel ademptionem omnium bonorum infligunt.
Exstat in Tabulario Andegavensi Charta Goffredi Ducis Normanniæ et Comitis Andegav. qua [] donat prædia aliquot Ecclesiæ S. Laudi,
cum Sanguine et latrone, cum incendio et raptu et murtro
. Alia ann. 1242 :
Justitia Sanguinis et adulterii.
Infra :
Ne aliquis ausus esset querimoniam facere curiæ D. Archiepiscopi occasione Sanguinis, et adulterii.
Alia ann. 1250 :
Eamdem jurisdictionem exerceat libere in Sanguine et adulterio in sua jurisdictione commissis, seu etiam committendis, et aliis tam civilibus, quam criminalibus quæstionibus, etc.
Alia Will. Comitis Pontivi ann. 1149. pro Monaster. Pers. :
Concedo etiam ipsis Monachis duellum suum, et Sanguinem suum, et latronem suum, et cattalla latronis, si fugerit vel deprehensus fuerit. Forisfactum Sanguinis,
in Charta ann. 1227.
Judicium criminale vel Sanguinis,
in Metropoli Salisburgensi tom. 1. pag. 389. 390. Tabularium Ecclesiæ Uzetiensis ann. 1232 :
Donavit Episcopus B. Andusiæ... ad feudum pœnam inferendi Sanguinis hominibus S. Ambrosii lite criminali per suum et eorum bajulum.
Consuetudo Municipalis S. Audomari art. 7 :
Par ladite Coustume ont le Sang et le larron : est à sçavoir connoissance de mellée de debat fait à sang courant, et du larron prins en icelle Seigneurie, posé qu'il doive estre pendu et estranglé.
Consuetudo Vinemacensis art. 5 :
La connoissance du Sang et du larron appartient au Seigneur Viscontier.
Adde Magnum Pastorale Eccles. Paris. lib. 2. cap. 97. Ruffium in Comitibus Provinciæ pag. 110. tom. 9. Spicilegii Acher. pag. 133. Hemereum in Regesto August. Virom. pag. 43. Ughellum tom. 1. part. 1. pag. 398. Baluz. tom. 7. Miscell. pag. 240. Marten. tom. 1. Anecd. col. 90. 95. etc. Vide Latro, et Sanguinia.
Sanguineum Crimen, Quod sanguine et morte rei luitur. Crimina quæ sanguinis pœnam ingerunt, in leg. 18. C. de Transact. (2, 4.) Pœnitentialis Gregorii II. PP. cap. 20 :
Si quis Clericus aut Laicus in demoliendis sepulchris deprehensus fuerit, quia facinus hoc sacrilegio legibus publicis Sanguineum dicitur, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sanguinem Facere, Vulnerare, Gall. Blesser. Charta Caroli VIII. Reg. Franc. ann. 1494. ex Chartul. Belliloc. :
De Duranno qui occidit Rogerium et Berenio qui occidit Petrum de Belmolevreo qui fecit Sanguinem fratri suo Gauffrido.
P. Carpentier, 1766.
Nostris etiam Faire sang, pro Blesser jusqu'au sang. Libert. Ayriaci ann. 1328. tom. 7. Ordinat. reg. Franc. pag. 316. art. 58 :
Qui maliciose, injuriandi causa, alteri Sanguinem fecerit sine gladio, excepto sanguine volagio, etc.
Lit. remiss. ann. 1389. in Reg. 138. Chartoph. reg. ch. 4 :
Garin ala devers le maire de la justice du lieu et se plaignit du Sang, que lui avoit fait ladite femme, etc.
Aliæ ann. 1390. ibid. ch. 178 :
Le suppliant frappa un petit cop de la main sur le visage ledit homme, et lui fist un pou de sang volage parmi les dens.
Vide infra Volagius 2.
[]« 3 sanguis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 303b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANGUIS3
3. SANGUIS, Cognatio. Sanguinis jura, in lege 58. Cod. Th. de Hæret. (16, 5.)
Nexus sanguinis
, in leg. 122. de Decurion. (12, 1.) eod. Cod. et alibi non semel. Sanguinis propinquitas, in Legibus Wisigoth. lib. 7. tit. 2. § 19. et in lib. 6. Capitul. cap. 130.
Sanguine proximus,
apud Liberatum Diaconum cap. 16.
Sanguine mixti
, qui vel quæ matrimonia cum agnatis et cognatis intra prohibitos gradus contraxerunt. Concilium Coyacense ann. 1050. can. 4 :
Statuimus ut omnes Archidiaconi et Presbyteri, sicut [] Canones præcipiunt, vocent ad pœnitentiam adulteros, incestuosos, Sanguine mixtos, fures, homicidas, maleficos, etc.
Vide Cujacium ad leg. 4. Cod. de Bonis vacantibus lib. 10. et in Observat. lib. 11. cap. 26. Vide Sanguinitas.
[]« 4 sanguis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 303c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANGUIS4
4. SANGUIS, Origo, genus, stirps. Ebrardus in Græcismo cap. 9 :
Sanguis, progenies : sanguis quoque dicitur humor.
Gesta Purgationis Cæciliani :
Origo nostra de Sanguine Mauro descendit. Equi Hispanici sanguinis
in lege 1. Codicis Theodosiani de Equis curulibus, et apud Vegetium lib. 4. de Arte veter. cap. 6. quos Hispanos vocat Ammianus lib. 20. Leges Edwardi Reg. :
Ceperunt uxores suas de Sanguine et genere Anglorum.
Edictum Rotharis Regis Longob. tit. 69. § 4. (187.) :
Componat eam mortuam, tanquam si virum de simili Sanguine, id est, si fratrem ejus occidisset, etc.
Laudes Papiæ apud Muratorium tom. 11. col. 27 :
Sunt etiam quædam progenies in civitate, quæ dicuntur de Sanguine militari, quædam vero de Sanguine populari. Licet spuriosi dimidiatique Sanguinis fuerit, etc.
in Chron. Joh. Whethamstedii pag. 371. Utitur non semel Saxo Grammaticus, ubi consulendus Stephanius pag. 155.
Sanguines, non agnoscit prisca Latinitas, ut est apud Priscianum. Occurrit tamen non semel in sacris Literis :
Qui non ex Sanguinibus, etc. Viri Sanguinum, etc.
Consultat. Zachæi lib. 2. cap. 18. apud Acher. tom. 10. Spicil. pag. 94 :
Cur Patriarcha David geminis Sanguinibus expiandus, innovari in se prioris gratiæ spiritum petit, etc.
Sanguinis Christi Pretium. Leges Hoeli Boni Regis Walliæ cap. 11 :
Sanguis cujuslibet hominum pretium est 24. denariorum, Sanguis Christi pretium est 30. denariorum. Scilicet indignum videtur, et Dei Sanguis, hominis minoris pretii est.
Ubi Presbyteri, ni fallor, intelliguntur, quorum pretium majori pretio æstimatum fuit.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sanguis Draconis, vulgo Sang de Dragon, Cinnabaris, vel resinæ species. Statuta Astens. ubi de intratis portarum :
Sanguis Draconis solvat pro qualibet libra ponderis lib. 1. sol. 10.
Vide Lexic. Martinii v. Cinnabaris.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sanguis. Transactio inter Abbat. et Monachos Crassenses ann. 1351 :
Item debet dare dictus dom. Abbas... duodecim libras de Sanguine.
Mendum haud dubie pro Sagimine.
[]« 5 sanguis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 303c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANGUIS5
5. SANGUIS, Mens, ratio, judicium, Gall. Sens. Chartul. S. Steph. Droc. :
Cum consilio virorum alti Sanguinis, R. episcopi Carnotensis et aliorum sapientum.